Noominatiif
De Noominatiif Faal ([ˈno:minati:f]; faan Latiins: cāsus nominātīvus, faan nōmināre, üüb Fering "neem") as een faan a faaler uun't gramatik, wat noomen üüs a subjekt uun en sats keentiikent. Uun det tjiisk skuulgramatik wurd a noominatiif uk 1. Fall of Wer-Fall neemd. De noominatiif faal as üüs grünjskak för noomen uun wurdbuken brükt.
 |
Bispalen:
- Uun a sats „A dring spelet uun a guard“, as a dring uun de noominatiif faal; det swaaret üüb't fraag „Hoker spelet uun a guard?“
- Uun a sats „A taagstuul braant“, as a taagstuul uun de noominatiif faal; det swaaret üüb't fraag „Wat braant?“
Luke uk diar
- Faaler uun't gramatik: noominatiif, geenitiif, daatiif, akusatiif, ablaatiif, wokatiif.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.