Maasklun
A Maask ((sö.) Mēsk of Mērsk, (mo.) mjarsch) as en flaak loonskap saner huuger of berger. Maasklun as knaap huuger üs a sia an lingt bit hen tu a geest. Hen tu a Nuurdsia as a maask mä diker ufseekert. A geest as uun a istidj faan istonger tuupsköwen wurden, a maask wooks iarst leederhen ap uun a efteristidj.
 Tekst üüb Öömrang |
Föörkemen
Maasken jaft at uun Sjiisklun ei bluas bi a Nuurdsiaküst, man uk banluns bi a struumer Ialew, Weeser, Eider, Oste an Ems. Üüb sidj faan a sjiisk maasken jaft at sok loonskap uk uun Denemark an Holun, an tuup san a Nuurdsiamaasken faan Den Helder bit Esbjerg at gratst maasklun üüb a eerd.
Beskriiwang
Maasken waaks bi a waaskaant. Uun a luup faan juarhunerten saat ham muar an muar fiin slober uf. An sok plaanten üs rölken an oongäärs surge diarför, dat hi leien blaft. Uk a minsken halep mä di bau faan loonangen mä, dat di slober ei weder ütjmä uun a Nuurdsia draanj woort. Ütj oonlun wort sodenang mä a tidj maasklun.
Auer a siapeegel suutjis uunsticht, wääkst sodenang uk at maasklun amhuuch. Uun Uastfresklun as det maasklun steedenwis huuger üs a muuren widjer uun't banlun. Auer diar iarjuaren at türew ufgreewen wurden as, leit det banlun nü düütelk oner a siapeegel.
Wan at maasklun mä diker jin a Nuurdsia ufseekert wurden as, do sait am tu det lun bääft a dik kuuch, grooden of polder. Wan't nään diker jaft, so üs üüb a Halgen, do skel a minsken werwer, wurten of terpen bau, am bi sturemfluden ei uftusüpen.
Am maasklun för a minsken tu nadgin, skal't mä gruuger an weederliasangen drüg häälen wurd. Ööders woort sok lun tu en muur. Steedenwis woort maasklun ei muar drüg häälen, am raar diarten an plaanten uuntusiidlin, so maaget det di ferian Elmeere üüb Fer.