Tianjin

Undir Qing-keisaraveldi (1644–1911) gjørdist Tianjin til eitt prefektur ella Zhou (州) í 1725, og í1731 varð Tianjin fylki stovnað undir prefekturinum.

Í 1856 tóku kinesiskir hermenn seg umborð á The Arrow, ið var eitt skip ið kinesarar áttu, men var skrásett í Hongkong, men nýtti bretska flaggið og var undir illgruna fyri sjóræning, at smugla og fyri at handla við opium. Teir fangaðu 12 menn og fongslaðu teir. Sum aftursvar sendu bretar og franskmenn kanónskip undir leiðslu av Admiráli Sir Michael Seymour at taka Takuborgirnar nærindis Tianjin í mai 1858. Síðst í fyrra parti av Seinna Opiumkrígnum í juni sama ár vunnu bretar og fraklendingar, og Tianjin-sáttmálin varð undirskrivaður. Sáttmálin læt upp fyri handli millum Tianjin og onnur lond. Sáttmálarnir vórðu staðfestir av keisaranum í Kina í 1860, og Tianjin varð formliga latin upp fyri Stórabretlandi og Fraklandi, og á tann hátt eisini til umheimin. Millum 1895 og 1900 komu Japan, Týskland og Russland afturat, og seinni komu eisini lond sum Eysturríki-Ungarn, Italia og Belgia, ið ikki høvdu serloyvi til handilsvinnu í Kina, og stovnaðu teirra egnu øki í Tianjin, hvørt land hevði síni egnu fongsul, skúlar, barakkir og sjúkrahús.[3] Søguligu slóðirnar eftir hesum stýri síggjast í arkitekturinum, t.d. kirkjur og í túsundatalið av sethúsum.

Tianjin liggur við vesturstrondina á Bohaiflógvanum, mótsattu megin eru landslutirnir Shandong og Liaoning. Tianjin hevur mark til Beijing 120 kilometrar í ein útnyrðing, og burtursæð frá móti eystri, so er býurin umgirdur til allar síðir av Hebei.