Sillit
Sillit (Clupeidae) on sillikalojen heimo, joka jaetaan viiteen alaheimoon.[1] Joukossa on sekä meri-, murto- että makeanveden lajeja, eniten merilajeja. Useimmat syövät planktonia.[3]
Sillit | |
---|---|
![]() Täpläsilli (Alosa fallax) |
|
Tieteellinen luokittelu | |
Domeeni: | Aitotumaiset Eucarya |
Kunta: | Eläinkunta Animalia |
Pääjakso: | Selkäjänteiset Chordata |
Alajakso: | Selkärankaiset Vertebrata |
Yläluokka: | Luukalat Osteichthyes |
Luokka: | Viuhkaeväiset Actinopterygii |
Lahko: | Sillikalat Clupeiformes |
Alalahko: | Clupeoidei |
Heimo: |
Sillit Clupeidae Cuvier, 1817 |
Alaheimot[1][2] | |
|
|
Katso myös | |
Alaheimot ja suvut
- Kantasillit (Alosinae)
- Alosa
- Brevoortia
- Ethmalosa
- Ethmidium
- Gudusia
- Hilsa
- Tenualosa
- Varsinaiset sillit (Clupeinae)
- Kupusillit (Dorosomatinae)
- Anodontostoma
- Clupanodon
- Dorosoma
- Gonialosa
- Konosirus
- Nematalosa
- Pyörösillit (Dussumieriinae)
- Dussumieria
- Etrumeus
- Jenkinsia
- Spratelloides
- Ehiravinae
- Clupeichthys
- Corica
- Dayella
- Ehirava
- Gilchristella
- Sauvagella
- Spratellomorpha
- Sundasalanx
- Pellonulinit (Pellonulinae)
- Clupeoides
- Congothrissa
- Cynothrissa
- Hyperlophus
- Laeviscutella
- Limnothrissa
- Microthrissa
- Nannothrissa
- Odaxothrissa
- Pellonula
- Poecilothrissa
- Potamalosa
- Potamothrissa
- Sierrathrissa
- Stolothrissa
- Thrattidion
Lähteet
- Nelson, Joseph S. & Grande, Terry C. & Wilson, Mark V. H.: Fishes of the World, s. 169–172. Fifth edition. Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons, 2016. ISBN 9781118342336. Teoksen verkkoversio (pdf) (viitattu 16.7.2020). (englanniksi)
- Koivisto, Ilkka (päätoim.): Kodin suuri eläinkirja. 8. Ras–Ski, s. 314–315. Espoo: Weilin+Göös, 1981. ISBN 951-35-1711-X. (suomenkielisten nimien lähde)
- Family Clupeidae (peilipalvelin) FishBase. Froese, R. & Pauly, D. (toim.). (englanniksi)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.