Zizazuri

Zizazuria[1] (Calocybe gambosa) Lyophyllaceae familiako perretxikoa da.[2] Hasieran, Agaricus gambosus deitu zion 1821an lehen aldiz espezie hau deskribatu zuen Elias Magnus Friesek. Gambosa hitza latinetik dator, eta hanka puztua duela adierazten du.[2]

Zizazuria
Iraute egoera

Arrisku txikia  (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaAgaricomycetes
OrdenaAgaricales
FamiliaLyophyllaceae
GeneroaCalocybe
Espeziea Calocybe gambosa
Fr.
Mikologia
 
orriak himenioan
 
txapel ganbila
 
himenioa askea da
 
hanka biluzik dago
 
espora zuriak dauzka
 
mikorrizak eratzen ditu

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Morfologia

Txapelaren tamaina 5 eta 12 cm artekoa da. Haragitsua eta sendoa da, eta batzuetan ertz uhindua dauka. Kolore zuri-kremakoa izan ohi da, eta ale gazteetan ertza barrurantz kiribildua dago. Azpian orri asko dauzka, argalak eta estuak, oso trinkoak, muxarratuak, zuriak edo kremak horiek ere.

Hanka zurixka dauka, zilindrikoa edo oinarrian lodiagoa, mardula, laburra eta haritsua, batez ere ale zaharretan.

Haragi zuria, sendoa eta konpaktua dauka.

Espora zuriduna da.

Ekologia

Udaberrian agertzen da gehienetan, baina eguraldi aproposa egiten badu udazkenean ere irten daiteke. Toki irekiak ditu gustuko: larreak, heskaiak, elordiak eta txilardiak.

Gastronomia

Sakontzeko, irakurri: «Perretxiko nahaskia»

Oso estimatua da, batez ere Araba aldean. San Prudentzio jaiaren egunean ohitura da Gasteizen perretxiko hau eta barraskiloak jatea. Gordinik ere jaten da. Europako mendebaldeak kantitate handiak inportatzen ditu Errumaniatik.

Udazkenean hartzen bada, arretaz jokatu behar da Entoloma sinuatum espeziearekin ez nahasteko. Azken hau udazkeneko espeziea bada ere, inoiz edo behin udaberrian ere ager daiteke.

Beste izen arruntak

Calocybe gambosa tokiko euskarazko testuetan:[3] buxeu (muxeru); maiatzeko ziza; muxuloin (moxolon); udaberri-ziza; udaberriko-ziza; ziza (sisa, susa, xixa, zuza, zusa); zizazuri.

Erreferentziak

  1. «Zizazuri». Euskaltzaindiaren Hiztegia. (Noiz kontsultatua: 2021-04-12.)
  2. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza     Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012     Euskalnatura     Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987     Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973     Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  3. Orotariko Euskal Hiztegia, Euskaltzaindia.

Kanpo loturak

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.