Ziza usaintsu

Ziza usaintsua (Lepista irina) Tricholomataceae familiako onddo espezie bat da.[1] Jateko ona, baina agian gehiegi perfumatua.

Ziza usaintsua
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
OrdenaTricholomatales
FamiliaTricholomataceae
GeneroaLepista
Espeziea Lepista irina
H.E.Bigelow, 1959
Mikologia
 
jangarria da

Oharra: ez fidatu soilik orri honetan ematen diren datuez perretxiko bat identifikatzeko orduan. Inolako zalantzarik izanez gero, kontsultatu aditu batekin.

Sinonimoa: Tricholoma irinum.

Deskribapena

Kapela: 5 eta 12 cm bitarteko diametrokoa, hemisferikoa da, eta, batzuetan, pixka bat kamutsa, haztean lautu eta erdian hondoratu egiten da. Ertz mehea eta barrurantz biribildua. Okre kolorekoa hezea dagoenean eta argiagoa lehor dagoenean.

Orriak: Estu, desberdinak, estuak, libreak edo apur bat dekurrenteak, ertza, oxkarratua, kapelaren kolore berekoa. Haragitik erraz bereizteko modukoak.

Orri libreak: Oinera hurbiltzen diren orriak baina ukitzen ez diotenak.

Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain, beherantz jarraitzen duten orriak.

Hanka: 5-10 cm garai eta 1-2 cm lodi. Zilindrikoa, oinarrian lodixeagoa. Kapelaren kolore berekoa, baina zertxobait argiagoa goialdean. Gaztetan lodia, zahartzean harroa.

Haragia: Zurixka, zapore gozokoa eta lirioaren usain handiarekin.[2]

Ziza usaintsuak goitik eta azpitik ikusita

Etimologia: Lepista hitza grekotik dator, "lepistós" hitzetik, soil esan nahi du, apaingarri berezirik ez duen onddoa. Irinum epitetoa berriz latinetik dator, gladiolo esan nahi duen "Iris" hitzetik. Bere lirio usainagatik.

Jangarritasuna

Jateko ona, baina lurrin usain larregirekin.[3]

Nahasketa arriskua

Lepista glaucocana delakoarekin, hau urdin-zeru kolorekoa da eta ez du hain lurrin usain handia. Lepista nuda espeziearekin ere bai, koloregabetuta dagoenean.[4]

Sasoia eta lekua

Udazkenean batez ere, hainbat aleren multzoetan (maitagarrien eraztunetan), belardietan edo pagoen azpian agertzen da.[5]

Banaketa eremua

Ziza usaintsuak

Ipar Amerika, Costa Rica, Europa, Errusia, Japonia, Taiwan, Zeelanda Berria eta Tajikistan.

Erreferentziak

  1. Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza     Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012     Euskalnatura     Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987     Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973     Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 168 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa, 218 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
  4. (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 317 or. ISBN 84-282-0253-6 (T.I). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  5. (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 279 or. ISBN 84-87997-86-4..

Kanpo estekak

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.