Zaldi-okela

Zaldi-okela, zaldikia edo zaldi-haragia[1] zalditik eratorritako haragi-produktua da, hazkuntzaren bidez edo, historikoki, ehizaren bidez lor daitekena. Zaldi-okela antzina-antzinatik kontsumitzen dute Europan.[2][3] Gozoagoa, samurragoa eta nutritiboagoa da (proteina gehiago dituelako) eta txerrikia edo behikia baino koipe gutxiago ditu. Gizarte batzuetan tabu elikagai bat da.

Zaldi-okela
haragi
Historia
Honen produktuazaldi

Historia

Madeleine aldi goiztiarrean, haragi hori elikagai-iturri nagusi gisa kontsumitzearen aztarnak antzeman daitezke. Europan, bere kontsumoa Odinen gurtze teutonikoekin lotuta dago. Istorioen arabera, haragi honekiko egungo gustua Eylauko gudutik dator (1807), noiz Napoleonen armadako zirujau-buru zen Dominique-Jean Larrey baroiak tropa gosetiei gudu-zelaian hil ziren zaldien haragia jateko gomendatu zienean. Kanpainako sukaldariek artilleriaren bolbora erabili zuten gozagarri gisa, eta horrek kontsumo horren tradizioa sortu zuen.

Zaldi-haragiaren erabilera, Frantziako sukaldaritzak Frantziako Bigarren Inperioan Europan barrena hedatu zuen: txerri- edo txahal-haragia baino merkeagoa zen; eta, horregatik, 1864an denda espezializatuak ireki zituzten Nancyn.

Ekoizpena

Zaldi-okelaren ekoizpena- Munduko 20 herrialde nagusiak 2017an[4]
# Herrialdea Tona
1  CHN 181688
2  KAZ 117459
3  MEX 78199
4  RUS 52422
5  MNG 41787
6  AUS 27671
7  KGZ 24739
8  CAN 22295
9  BRA 21103
10  USA 20329
11  ARG 15224
12  ESP 11034
13  POL 8800
14  URU 8590
15  UKR 8400
16  ITA 7792
17  CHI 7399
18  SEN 6815
19  ROM 5763
20  UZB 5564

Erreferentziak


Kanpo estekak

Gastronomia Artikulu hau gastronomiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.