Yoko Tawada

Yoko Tawada
	; (2016) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Tokio eta Tokio, 1960ko martxoaren 23a (64 urte)
Herrialdea	Japonia
Hezkuntza
Heziketa	Waseda Unibertsitatea ; Hanburgoko Unibertsitatea ; Zuricheko Unibertsitatea
Hizkuntzak	alemana; japoniera
Irakaslea(k)	Sigrid Weigel (en)
Jarduerak
Jarduerak	eleberrigilea, antzerkigilea, idazlea, saiakeragilea, germanist (en) , literaturan aditua, itzultzailea eta poeta
	Parte-hartzailea Ingeborg Bachmann Award 1996 (en) ;
Lantokia(k)	Berlin
Jasotako sariak	ikusi Gunzou Prize for New Writers (1991) ; Akutagawa Prize (1992) ; Adelbert von Chamisso Prize (1996) ; Izumi Kyōka Prize for Literature (2000) ; Bunkamura Les Deux Magots Literature Award (2002) ; Tanizaki Prize (2003) ; Sei Itō Award (2003) ; Goethe domina (2005) ; Murasaki Shikibu Prize (2011) ; Noma Literary Prize (2011) ; Yomiuri Prize (2012) ; [[]] (2013) ; Art Encouragement Prizes (2013) ; Carl Zuckmayer Medal (2018) ; Japan Foundation Award (2018) ; Asahi Prize (2020) ; Medal with Purple Ribbon (2020) ; Kleist saria (2016) ; Mainichi Publication Culture Award (2023) ;
Kidetza	Alemaniako hizkuntza eta literatura akademia; Academy of Sciences and Literature Mainz (en)
Genero artistikoa	olerkigintza
	yokotawada.de

Yōko Tawada (japonieraz: 多和田葉子, Tawada Yōko, Tokio, 1960ko martxoaren 23a) Berlinen (Alemania) bizi den idazle japoniarra da. Japonieraz eta alemanieraz idazten du eta literatur sari ugari irabazi ditu, hala Japonian nola Europan.

Biografia

Tokio erdialdeko Nakano auzoan jaio zen. Aita liburu saltzailea eta itzultzailea zuen[1].

1979an hemeretzi urte zituela Transiberiar Trenbidea hartu eta Alemaniaraino iritsi zen[2]. 1982an Waseda Unibertsitatean graduatu zen, Errusiako literaturan espezializatu zelarik, eta ondoren Hanburgora joan zen aitaren liburu banaketa enpresan lan egitera[3]. Laister utzi zuen lana eta Hanburgoko Unibertsitatean Alemaniako literaturako ikasketak egin zituen. 2000an Alemaniako literaturan doktoregotza lortu zuen Zuricheko Unibertsitatean[4]. 2006an Berlinera joan zen bizitzera[5].

Literatura ibilbidea

1987an Nur da wo du bist da ist nichts—Anata no iru tokoro dake nani mo nai poesia liburua atera zuen bi hizkuntzetan, alemanieraz eta japonieraz. 1991ean idatzi zuen lehenengo eleberria Kakato o nakushite eta idazle berrien Gunzo Saria irabazi zuen[4]. 1993an Inu muko iri eleberriak Akutagawa Saria jaso zuen[6].

2005ean Goethe domina jaso zuen, alemaniarrak izan gabe alemaniar kultura sustatzeko egiten duten lanarengatik jasotzen duten domina da.

2011n Knut izeneko hartz zuri umezurtzaren istorioa aintzat hartuta Yuki no renshūsei ("hartz zuri eme baten memoriak") izeneko eleberria atera zuen. Bertan hartz zurien hiru belaunaldi jartzen ditu gizakien arteko gizartean bizitzen eta gizaki eta animalien arteko harremanetan sakontzen du[7]. Noma Saria eta Yomiuri Saria eskuratu zituen. 2014an alemanierazko bertsioa atera zuen, Etüden im Schnee. 2016an ingelesezko bertsioa atera zen.

2014an etorkizun distopiko batean kokaturiko Kentoshi eleberria argitaratu zuen. Bertan aitona gero eta indartsuagoa bihurtzen da iloba gero eta ahulago den heinean[8]. 2018an ingelesezko bertsioa kaleratu zen, The last children of Tokyo.

Lan hautatuak

Nur da wo du bist da ist nichts / Anata no iru tokoro dake nanimo nai, 1987, Konkursbuch Verlag Claudia Gehrke, OCLC 55107823 - japonieraz eta alemanieraz
Inu muko iri, Kodansha, 1993, ISBN 9784062063074
Arufabetto no kizuguchi, Kawade Shobō Shinsha, 1993, ISBN 9784309008608 - japonieraz
Seijo densetsu, Ōta Shuppan, 1996, ISBN 9784872332858
Futakuchi otoko, Kawade Shobō Shinsha, 1998, ISBN 9784309012445 - japonieraz
Hinagiku no ocha no baai, Shinchōsha, 2000, ISBN 9784104361014 - japonieraz
Opium für Ovid: Ein Kopfkissenbuch von 22 Frauen, 2000, Konkursbuch Verlag Claudia Gehrke, ISBN 9783887691561 - alemanieraz
Yōgisha no yakō ressha, Seidosha, 2002, ISBN 9784791759736 - japonieraz
Das nackte Auge, Konkursbuch Verlag Claudia Gehrke, 2004, ISBN 9783887693244 - alemanieraz
Yuki no renshūsei, Shinchōsha, 2011, ISBN 9784104361045 - japonieraz
Etüden im Schnee, Konkursbuch Verlag Claudia Gehrke, 2014, ISBN 9783887697372 - alemanieraz
Kentoshi, Kodansha, 2014, ISBN 9784062191920 - japonieraz

Erreferentziak

(Ingelesez) Galchen, Rivka. (2016-10-27). «The Profound Empathy of Yoko Tawada» The New York Times ISSN 0362-4331. (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).
PIROZHENKO, EKATERINA. (2008). «"Flâneuses", Bodies, and the City: Magic in Yoko Tawada's "Opium für Ovid. Ein Kopfkissenbuch von 22 Frauen"» Colloquia Germanica 41 (4): 329–356. ISSN 0010-1338. (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).
(Ingelesez) sibookdragon. (2003-09-13). «The Bridegroom Was a Dog by Yoko Tawada, translated by Margaret Mitsutani + Author Interview [in AsianWeek»] BookDragon (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).
Brandt, Bettina. (2006). "Ein Wort, ein Ort, or How Words Create Places: Interview with Yoko Tawada". Gelus, Marjorie; Kraft, Helga (eds.). Women in German Yearbook: Feminist Studies in German Literature and Culture. Lincoln, Nebraska: University of Nebraska Press., 1-15 or. ISBN 9780803298590..
(Ingelesez) «Yoko Tawada» www.ndbooks.com 2011-09-08 (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).
archive.nytimes.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).
(Ingelesez) «Narration Between Species: Yoko Tawada’s Memoirs of a Polar Bear, Translated by Susan Bernofsky» Reading in Translation 2017-02-21 (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).
Conde, Miguel. «Yoko Tawada’s Dystopian Novel “The Emissary” Delivers a Bitingly Smart Satire of Present-Day Japan» Words Without Borders (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

Kanpo estekak

Wikiesanetan badira aipuak, gai hau dutenak: Yoko Tawada

Books from Japan

Datuak: Q451058
Multimedia: Yoko Tawada / Q451058

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] (Ingelesez) Galchen, Rivka. (2016-10-27). «The Profound Empathy of Yoko Tawada» The New York Times ISSN 0362-4331. (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

[2] PIROZHENKO, EKATERINA. (2008). «"Flâneuses", Bodies, and the City: Magic in Yoko Tawada's "Opium für Ovid. Ein Kopfkissenbuch von 22 Frauen"» Colloquia Germanica 41 (4): 329–356. ISSN 0010-1338. (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

[3] (Ingelesez) sibookdragon. (2003-09-13). «The Bridegroom Was a Dog by Yoko Tawada, translated by Margaret Mitsutani + Author Interview [in AsianWeek»] BookDragon (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

[:0-4] Brandt, Bettina. (2006). "Ein Wort, ein Ort, or How Words Create Places: Interview with Yoko Tawada". Gelus, Marjorie; Kraft, Helga (eds.). Women in German Yearbook: Feminist Studies in German Literature and Culture. Lincoln, Nebraska: University of Nebraska Press., 1-15 or. ISBN 9780803298590..

[5] (Ingelesez) «Yoko Tawada» www.ndbooks.com 2011-09-08 (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

[6] archive.nytimes.com (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

[7] (Ingelesez) «Narration Between Species: Yoko Tawada’s Memoirs of a Polar Bear, Translated by Susan Bernofsky» Reading in Translation 2017-02-21 (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).

[8] Conde, Miguel. «Yoko Tawada’s Dystopian Novel “The Emissary” Delivers a Bitingly Smart Satire of Present-Day Japan» Words Without Borders (Noiz kontsultatua: 2021-03-08).