Venus Miloskoa

Venus Miloskoa[1], Antzinako Greziako eskultura helenistikoko estatua adierazgarri eta ezagunenetakoa.

Venus Miloskoa
Jatorria
Sortzailea(k)	ezezaguna
Sorrera-urtea	K.a. II. mendea
Izenburua	Vénus de Milo
Mugimendua	eskultura helenistikoa
Jatorrizko herrialdea	Grezia
Ekoizpen lekua	Milos
Aurkikuntza lekua	Milos
Aurkikuntza data	1820ko apirilaren 8a
Kultura	Antzinako Grezia eta Garai helenistikoa
Ezaugarriak
Materiala(k)	Parian marble (en)
Dimentsioak	202 () cm
Genero artistikoa	biluzia eta eskultura mitologikoa
Egile-eskubideak	jabetza publiko
Deskribapena
Kokapena
Lekua	greziar zaharkinak, 16. gela
Bilduma	Louvreko antiguedade greziar, etruriar eta erromatarren departamendua
Inbentarioa	N 527, LL 299 eta Ma 399
Koordenatuak	48°52′N 2°20′E
Jabea	Frantziar Estatua

Afrodita Miloskoa du berezko izena, baina Venus Milosko gisa da ezagunagoa. Azken finean, jainkosa bera irudikatzen du, maitasunaren eta edertasunaren jainkosa: greziar mitologian, Afrodita, eta, erromatar mitologian, Venus.

Yórgos Kendrotás nekazariak aurkitu zuen 1820an, Milosen, Ziklade uharteetan. Frantziar ofizial batek erosi zuen, Rivièreko markesaren diru-laguntzaz. Markesak Luis XVIII.a Frantziakoari oparitu zion, eta hark Louvre museoari eman zion dohaintzan.

Egilea ezezaguna da, baina Alexandro Antiokiakoa izan litekeela uste da. K.a. 130. eta 100. urteen artean egina omen da. 211 cm garai da, eta marmol zuria du materiala. Estatua zenbait zati bereizitan landu zuen egileak, eta atalak elkartu zituen gero. Besoak ez dira sekula aurkitu. Bere garaian, bitxiak zituen jainkosak (besokoa, belarritakoak eta diadema antzekoa), bitxi horiek estatuari lotzeko zuloek adierazten dutenez.

Antonio Climent Carbó idazlearen arabera, «errealismoa, naturalismoa, lasaitasuna eta tristura» transmititzen ditu estatuak. Errealismoa eta naturaltasuna jarrerak adierazten du gehienbat, zutik baina belaun bat erdi tolestua du emakumeak. Jarrera eta begirada pasiboak lasaitasuna adierazten dute, eta aurpegiak, aldiz, tristura. Aipagarria da estatuak adierazten duen mugimendua ere. S itxurako eskemak, aldakaren bihurguneak eta, gerritik behera, kurbaz beteriko mantuak ematen diote mugimendu-sentsazio hori.