Nihonio

Nihonio
	113 Kopernizioa ← Nihonio → Flerovioa
; 113	Nh
Ezaugarri orokorrak
Izena, ikurra, zenbakia	Nihonio, Nh, 113
Serie kimikoa	ezezaguna
Taldea, periodoa, orbitala	13, 7, p
Masa atomikoa	[286] g/mol
Konfigurazio elektronikoa	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1(iragarpena)
Elektroiak orbitaleko	2, 8, 18, 32, 32, 18, 3(iragarpena)
Propietate fisikoak
Egoera	solidoa(iragarpena)[1][2][3]
Dentsitatea	(0 °C, 101,325 kPa) 16(iragarpena)[4] g/L
Urtze-puntua	700 K; (430 °C, 810 °F)
Irakite-puntua	1430 K; (1130 °C, 2070 °F)
Urtze-entalpia	(iragarpena)[1] kJ·mol−1
Irakite-entalpia	(iragarpena)[1][4] kJ·mol−1
Bero espezifikoa	(25 °C) 7.61 J·mol−1·K−1
Propietate atomikoak

Nihonioa (izendapenaren aurretik, Ununtrio edo Ununtrium) elementu kimiko erradioaktibo sintetiko bat da. Bere zenbakia 113 da eta bere sinboloa Nh. Lehen aldiz Dubnako Ikerketa Nuklearren Institutu Zentralak sortu zuen 2003an eta bigarrenez 2004an RIKEN japoniar institutuko talde batek.

2015eko abenduan, IUPACek eta IUPAPek japoniar ikertzaileen aurkikuntza onartu zuten,[5] onartutako zenbaki atomikorik altuena izanik. Ezagutzen den isotopo egonkorrena 286Nh da, ≈20 segundoko bizitza-erdiarekin. Hala ere 287Nh isomero nuklear bat izan behar dela uste da eta honek 20 minutuko bizitza-erdia izan beharko luke. Egindako esperimentu batzuen arabera, 7. periodoko elementua da eta 13. taldeko kide baten antzera jarduten du eta metal hegazkor baten propietateak ditu.

Erreferentziak

Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria. (2006). Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean eds. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements. (3. argitaraldia) Dordrecht: Springer Science+Business Media ISBN 1-4020-3555-1..
Seaborg, Glenn T.. transuranium element (chemical element). Encyclopædia Britannica.
Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia. (1981). «Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements» Journal of Physical Chemistry (American Chemical Society) 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021..
Fricke, Burkhard. (1975). «Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties» Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498..
IUPAC. (2015). Discovery and Assignment of Elements with Atomic Numbers 113, 115, 117 and 118. .

Kanpo estekak

Datuak: Q1301
Multimedia: Nihonium / Q1301

Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Haire-1] Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria. (2006). Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean eds. The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements. (3. argitaraldia) Dordrecht: Springer Science+Business Media ISBN 1-4020-3555-1..

[EB-2] Seaborg, Glenn T.. transuranium element (chemical element). Encyclopædia Britannica.

[B&K-3] Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia. (1981). «Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements» Journal of Physical Chemistry (American Chemical Society) 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021..

[BFricke-4] Fricke, Burkhard. (1975). «Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties» Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498..

[5] IUPAC. (2015). Discovery and Assignment of Elements with Atomic Numbers 113, 115, 117 and 118. .