Ote

Ulex generoko haziek forma oboidea dute; ariloa hari oblongo batean kokatuta dago, eta azken honek ildo batek zeharkatzen du. Lobulu erradikularraren ondoan, mikropilo bat du.[2]

Ulex gallii 1m-ko altuera har dezaketen Ulex generoko zuhaixka da, batzuetan herrestariak izan daitekeena. Zurtoin eta adarretan ile ugari agertzen dira, bi motatakoak: batzuk luzeak, eta besteak motz eta okertuak. Arantzak ere badituzte, zuzenak edo okertuak izan daitezkenak. Arantza primarioak txandakatuak dira, zurrunak, glabroak eta 3 cm izan ditzakete. Sekundario eta tertziarioak, taldekatu egiten dira primarioen oinarrian eta hauek baino motzagoak izaten dira.

5-8 mm arteko filodio primarioak erakusten dituzte, lantza itxuradunak, arantzadunak, zilioekin hertzeetan, glabroak; eta sekundarioak lantza linear itxuradunak, haien arantza bezain luzeak direnak gehienetan. Profiloak 0,5-1,5 mm-koak dira, obalatu edo obalatu lantzadunak, pubeszenteak eta pedizeloa 3 mm-koa. Kalizak, 9-12 mm arteko luzera dauka, ezpainak etengabe estutzen direlarik oinarrira hurbiltzean, ile motz eta dentsitate aldakorrekoak eta goialdeko ezpaina 2-4 mm-ko lodierarekin. Fruitua, leka da kaliza baino pixkat txikiagoa izaten da, obalatua eta 1-4 hazi ditu, ile luze eta bigunekin.

Iberiar Penintsulan, bi ploidia maila desberdin agertzen dira: 2n = 64 eta 2n = 96. Desberdintasun hauek kalizaren diferentzia txikiekin eta gune geografikoarekin erlazionatzen dira. Hau dela eta, 2 subespezie kontsideratzen dira: Ulex gallii gallii eta Ulex gallii breoganii

Kalizaren tamaina 10,5-12 mm artean badago eta goialdeko ezpaina 2,5-4 mm-ko lodiera badauka, gallii subespeziea da. Aldiz, kalizaren tamaina 9-10 mm artean badago eta ezpain nagusia 2,5-3 mm-ko lodiera badauka, breoganii subespeziea da.[4]

Ulex europaeus espeziearen ilustrazio bat

Ote zuria (Ulex europaeus) 2,5 m ingurura irits daitekeen zuhaixka da, oso arantzatsua eta agerian ez zaizkio hostoak ikusten. Zutituak edo herrestariak izan daitezke, adarkadura zabal edo konpaktudunekoak. Adar gazteak, ile luze eta nabarmenez, eta labur eta adpresoz osatuta daude. Horrez gain, arantza primarioak 4cm-koak izan daitezke, zurrunak eta zuzen edo pixka bat okertuak, eta sekundarioak eta tertziarioak, askotan primarioen oinarrian txertatuta, faszikulatuak izaten dira, bereziki landarearen alde basalekoak.

Loreek, korola horiak dituzte, papilionazeo motatakoak eta estandarte izeneko petalo oso garatuak izaten dituzte. Kaliza, nabarmenki iletsua izaten da, ile luze eta lodiak dituena. Honekin jarraituz, kalizak, oinaldean, bi brakteola ditu, 2 mm baino zabalagoak direnak eta Ulex gallii espeziearenak baino handiagoak direnak. Fruitua, ile luzez gaineztatutako leka laburra da. Filidio primarioak zurrunak izaten dira, arantza txikikoak eta ilegabeak, ilaundunak edo ile luzedunak. [1]

Ulex europaeus, lurzoru azidoetan aurkitzen da, gehienetan ingurune onbrofilo hezeetan, eta muinoetan zein mendietan aurki daiteke, baina azken honetan ohikoagoa da U. gallii.

Horrez gain, Ulex europaeus-en populazioak, ingurumen baldintzak direla eta, morfologikoki desberdinak izan daitezke. Itsaslabarretan edo itsasotik hurbil bizi direnak, haize bortitzen menpe daudenez, tamaina txikikoak izaten dira eta adarkadura labur eta lodiak izaten dituzte. Bestalde, baldintza hauek jasan ezin dituztenak, indartsu hazten dira eta zuhaixken tamaina izatera heldu daitezke.[5]

Ote beltza (Ulex minor) 2 m-ko altuera izan dezakeen zuhaixka da, eta adarkadura irekia duena. Bere adarrak eta zurtoina iletsuak dira, eta ile hauek bi motatakoak izan daitezke: luzeak eta ikusgarriak edo motz eta adpresoak(beste organo batera hurbildua). Arantza primarioak 2 cm izan ahal dituzte, zuzen edo okertuta egon daitezke; eta arantza sekundarioen berdinak edo luzeagoak izan daitezke. Arantza sekundarioak eta tertziarioak ere badituzte, hauek meheagoak izan ohi dira, batzuetan pila bat egon daitezke; eta fase primarioan faszikulatuta daude. Bestalde, filodio primarioak zurrun, arantzadunak, zuzenak edo zuzen-triangeluarrak eta iletsuak izan daitezke. Filodio sekundarioak, gainera, arantza bezain luzeak izan daitezke. Brakteolak 0,5-1 mm artean neurtzen dute, eta pedizeloa baino estuagoak izaten dira. Pedizeloa, bere aldetik, 1,5-5 mm artean egoten dira. Kaliza iletsua da, eta 7-8,5mm artean neurtzen du. Estandartea 7-10 edo 4,5-7 mm artean egon daiteke. Ploidiari dagokionez, diploideak dira; 2n = 32.