Uhin-luzeraren zatiketa bidezko multiplexazio

Uhin-luzeraren zatiketa bidezko multiplexazioa (WDM, ingelesez: Wavelength Division Multiplexing) uhin-luzera ezberdineko seinale optikoak zuntz optiko bakar batean multiplexatzea ahalbidetzen duen teknologia da. Teknika honek delako zuntz optikoan bi norabideko komunikazioa ahalbidetzeaz gain, honen ahalmena nabarmen areagotzen du.

WDMaren funtzionamenduaren oinarriak.

Motak

Uhin-luzeraren zatiketa bidezko multiplexazio trinkoa (DWDM): kanal gehiago (uhin-luzeren arteko tartea estuagoa baita), irismen luzeagoa (200 km. inguru), garestiagoa.
Uhin-luzeraren zatiketa bidezko multiplexazio arina (CWDM): kanal gutxiago (uhin-luzeren arteko tartea zabalagoa baita), irismen laburragoa (40 eta 80 km. bitartean), merkeagoa.

Ikus, gainera

Denbora-zatiketa bidezko multiplexazio (TDM)

Kanpo estekak

Datuak: Q1620670
Multimedia: Wavelength-division multiplexing / Q1620670

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.