Tafnako ituna

Tafnako ituna 1837ko maiatzaren 30ean sinatu zen Abdelkader emirraren eta Bugeaud jeneralaren artean.

Itunaren hitzetan, Abdelkaderrek Frantziako subiranotasun inperiala onartzen zuen Aljerian. Hala ere, aintzatespena lortzeko, Frantziak Abdelkaderri Aljeriaren bi heren inguru eman behar zizikion (hau da, Oran, Kolea, Medea, Tlemcen eta Aljerreko departamenduak)[1].

Emirrak ituna erabili du barruko tribuekiko bere boterea sendotzeko, hiri berriak ezarriz frantses kontroletik urrun. Frantziako kontrolpean zeuden herritarrak modu baketsuen eta militarren bidez aurre egitera bultzatzeko lan egin zuen. Frantsesei berriro aurre egin nahian, itun bidez Aljer eta Konstantina[2] arteko bide nagusia hartzen zuen lurraldea erreklamatzen zuen. Frantziako tropek 1839ko amaieran aldarrikapen hori zalantzan jarri zutenean Burdinazko Ateak izeneko mendi haitzarte batean zehar joanez, Abdelkaderrek hitzarmena hautsi zuela aldarrikatu zuen, eta jihaderako deia berritu zuen.

Erreferentziak
  1. «An Account of Algeria, or the French Provinces in Africa» Journal of the Statistical Society of London 2 (2): 115–126. 1839  doi:10.2307/2337980. ISSN 0959-5341. (Noiz kontsultatua: 2021-08-09).
  2. Jean-Louis Davantek Kezentina erabiltzen du Konstantinaren ordez.

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.