Suluko itsasoa
Suluko itsasoa[1] Malaysiako artxipelagoko barne-itsasoetako bat da, Ozeano Barearen zati den itsaso handi bat. 348.000 km² inguruko azalera du.
| Suluko itsasoa | |
|---|---|
 | |
| Datu orokorrak | |
| Mota | itsaso |
| Azalera | 348.000 km² |
| Sakonera | 1.000 m 5.576 m |
| Geografia | |
 | |
| Koordenatuak | 8°N 120°E |
| Honen parte da | Ozeano Barea |
| Hidrografia | |
| Betebidea | ikusi
|
Filipinen eta Malaysiaren artean dago, eta bi herrialde horien artean banatzen dute Suluko itsasoko uren eta kostaldeen administrazioa. Politikoki, 400 uharte baino gehiago ditu Suluko probintziak, baina ez da ia inor bizi.
Suluko itsasoak muga hauek ditu: ipar-ekialdean, Palawan uhartea dago —zeinak Hego Txinako itsasotik bereizten baitu—, hego-ekialdean, Sulu artxipelagoa, hego-mendebaldean, Borneo uhartea, eta, ipar-ekialdean, Bisayak uhartedia.
Suluko itsasoan dago Tubbataha Uharriaren itsas parke nazionala, koralezko uharri-atoloia. Gizateriaren ondare izendatu zuen Unescok 1993an, eta 968 km² ditu.
Klima
Montzoiek baldintzatzen dute Suluko itsasoko klima, hego-ekialdeko montzoiak (ekainetik urrira) eta ipar-ekialdekoak (abendutik ekainera).
Urteko batez besteko tenperatura 26-27 °C da. Otsaila izan ohi da hilabete hotzena; maiatzetik abuzturako tartea, berriz, beroena —hezetasun erlatiboa % 86 izan ohi da—.
Urtarriletik apirilera arte irauten du urte-sasoi lehorrak, eta 7-9 milimetro euri izan ohi da garai horretako hileko batez besteko prezipitazioa.
Erreferentziak
- Euskaltzaindia. (2012-06-29). 171. araua: Asiako toponimia. (Noiz kontsultatua: 2013-02-11).
