Stefka Kostadinova

15 urte besterik ez zituela, 1981eko Europako Junior Txapelketetan parte hartu zuen, eta 10. postuan amaitu zuen. Munduko elitera igo zen 1984an. Atleta juniorra zen artean, eta 10 cm hobetu zuen bere gainmarka pertsonala, Sofían 2 metro bidezko jauzia eginez. Munduko rankingeko 4. urtea amaitu zuen, eta 1984ko Los Angelesko Olinpiar Jokokoetan domina bat eskuratzeko aukera bazuen ere, ezin izan zuen joan Ekialdeko herrialdeen boikota zela eta.

1985ean, munduko altuera-jauzilari onena bihurtu zen, eta 2,06 (Moskun lortutako marka) izan zuen urte hartako munduko rankinaren buru. Gainera, urte horretan munduko eta Europako txapelduna izan zen pista estalian, eta Camberran egindako Munduko Kopan irabazi egin zuen.

1986an, munduko lehen errekorrak ezarri zituen. Lehenik eta behin, maiatzaren 25ean, Lyudmilla Andonova herrikidearen errekorra berdindu zuen Sofían 2,07rekin, eta sei egun geroago, marka hori baino zentimetro bat gorago zegoen, 2,08an utzita. Uda boreal hartan lortu zuen, halaber, lehen titulu garrantzitsua: Stuttgarteko aire zabaleko Europako Txapelketa, 2 m-ko jauziarekin.

1987an, pista estaliko Europako eta munduko tituluak urte hasieran baliozkotu ondoren, abuztuaren 30ean iritsi zen bere ibilbideko une gorena, Erroman antolatutako aire zabaleko munduko txapelketetan. Onena alde handiagaz, urrezko domina lortu ondoren, 2,09ko altueran jarri zuen listoia, eta munduko errekorra gainditu zuen, hogeita hamar urte geroago inork gainditu ez duen errekorra.

1988an desengainua hartu zuen, Seulgo Olinpiar Jokoetan ezin baitzuen urrezko domina eskuratu han faborito handia izan arren. Hala ere, ezin izan zuen 2,01 baino gehiago pasatu (nahiz eta hiru aste lehenago 2,07 jauzi egin Sofían), eta Louise Ritter estatubatuarrak aurrea hartu zion. Izan ere, altuera berean salto eginda, ahalegin gutxiagotan egin zuen, eta Ritter-ek urrea irabazi zuen eta Kostadinova zilarra. Brontzea Tamara Bkova errusiarrarentzat izan zen.

Kostadinovaren kirol-ibilbideak ezusteko handia izan zuen, 1989an lesio larri bat izan eta urte horretan eta hurrengoan pistetatik kanpo eduki zuenean. 1991n itzuli zenean, bazirudien lehengo sendotasuna eta nagusitasuna galduak zituela, eta, gainera, aurkari berriei aurre egin behar izan zien. Urte hartako Tokioko Aire Zabaleko Munduko Txapelketetan, erabateko desengainua hartu zuen, eta 6.postuan amaitu zuen jauzi eskas bat eginda(1,93). Heike Henkel alemaniarra izan zen munduko onena proba horretan.

1992an, urte olinpikoan, bere arlora itzuli zen, eta Joko Olinpikoak baino lehentxeago denboraldiko markarik onena egin zuen San Marinon, 2,05 Kostadinova eta Heike Henkel ziren urre olinpikorako gogokoen zirenak, eta Bulgariakoak lau urte geroago Seulgo errebantxa hartzea espero zuen. Hala ere, Kataluniako hiriburuan erabateko desengainua hartu zuen, eta podiumera igo ere ezin izan zuen egin. Urrea Henkelentzat izan zen, 2,02; zilarra, Galina Astafei errumanarentzat; eta brontzea, Ioamnet Quintero kubatarrarentzat; bulgariarra, berriz, 4. mailan geratu zen, 1,94ko jauzi eskasarekin. Hala eta guztiz ere, denboraldia amaitu zuen munduko rankingeko lider gisa, San Marinoko 2,05ekin.

Toronto 1993ko pista estaliko mundialetan, errebantxa txiki bat hartu ahal izan zen Henkel garaitu eta bere ibilbidean laugarren aldiz munduko indoor titulua irabazi zuenean. Hala ere, Stuttgarteko aire zabaleko Munduko Txapelketetan, berriz ere desengainua hartu zuen, eta ez zen amaierara ere igaro. Quintero kubatarra izan zen urte hartako txapelduna. Porrot hori gorabehera, Kostadinova 2,05etik gora igo zen berriro Fukuokan egindako lehiaketa batean, eta urte hartako rankingaren buru izan zen berriro.

29 urte zituela, atseden hartzea erabaki zuen 1994an, ezkondu egin zen eta 1995eko urtarrilean Nikolai izeneko semea izan zuen. Urte hartako uda borealean itzuli zen lehiaketara, eta Goteborgeko Munduko Txapelketetan parte hartu zuen baldintza onetan egon gabe, eta, harrigarria bada ere, garaipena lortu zuen, Errumaniako Astafei eta Ukrainako Inga Babakova kirolarien aurretik.

Gauzak horrela, 1996ko Atlantako Olinpiar Jokoak iritsi ziren, urre olinpikoa irabazteko azken aukera, bere palmaresean falta zen sari bakarra. Eta oraingoan ez zuen huts egin. Maila handiko lehiaketa batean, eta Niki Bakoyianni greziarrarekin lehian, finalera arte presionatuz, berak bakarrik lortu zuen 2,05an listoia zuela; horrek urrezko domina eman zion, eta olinpiar errekor berri bat. Eta oraindik indarra izan zuen ezinezko bat lortzeko, listoia 2 metro eta 10 zentimetrotan jarrita, 1987ko munduko errekorra baino bat gorago, baina huts egin zuen.

1997an, munduko bosgarren titulua lortu zuen sabaiaren azpian, baina lesio larri bat izan zuen ezkerreko oinean, uda borealean, eta ebakuntza egin behar izan zioten. Ondorioz, amaitu egin zuen kirol-ibilbidea. 32 urte zituen, eta altuera-jauzian lortu zuen dena. Stefka Kostadinova, Ulrike Meyfarth alemanarekin batera, historiako onena dela diote proba honetan.

Erretiratu zenetik, bere herrialdeko kirol-administrazioan hainbat kargu bete ditu. 2005eko azaroaren 11n, Bulgariako Batzorde Olinpikoko (COB) lehendakari izendatu zuten.

2007ko azaroan, Olinpiar Jokoen Munduko Elkarteko (WOA) lehendakariorde hautatu zuten.