Sofia Goggia

Sofia Goggia (Bergamo, Lonbardia, Italia, 1992ko azaroaren 15a) Italiako Munduko Kopako eski alpinoko lasterkaria da, diziplina guztietan lehiatzen dena eta jaitsiera eta super G diziplinako abiadura probetan espezializatua. Bi aldiz jeitsiera olinpikoko domina irabazi zuen —2018ko Neguko Olinpiar Jokoetan, urrea, emakume italiar baten lehena—, eta hiru aldiz irabazi zuen Munduko Kopako jeitsiera (2018, 2021, 2022).

Sofia Goggia

Bizitza
JaiotzaBergamo, 1992ko azaroaren 15a (31 urte)
Herrialdea Italia
BizilekuaAstino Valley (en) Itzuli
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakeskiatzaile alpinoa
Pisua67 kilogramo
Altuera169 zentimetro
Jasotako sariak
Facebook: 554638914554401 Twitter: goggiasofia Instagram: iamsofiagoggia Edit the value on Wikidata

Biografia

Eslalom erraldoian, lau lasterketa hasi baino ez zituen egin (helmugaratu gabekoak) Munduko Kopako ibilbidean; Goggia Italiako emakumezkoen selekziorako izendatu zuten 2013ko Schladming-eko (Austria) Munduko Txapelketarako. Aukera baliatu, eta hamar lehenen arteko bi postu lortu zituen: laugarren super Gn[1] eta zazpigarren super konbinatuan. Goggiak 2016ko azaroan lortu zuen bere lehen Munduko Kopako podiuma, Killington-en, eslalom erraldoian hirugarren postua lortuz. Otsailean, Munduko Txapelketako proba berean, brontzezko domina irabazi zuen.

Goggiaren Munduko Kopako lehen garaipena, 2017ko martxoan izan zen Jeongseon-en (Hego Korea)[2]. Hurrengo egunean, super Ga irabazi zuen, denboraldiko Munduko Kopako bere hamaikagarren podiuma lortzeko. Laugarren aldia zen podium anitz lortzen zuela lasterketa-leku berean, eta bosgarrena gehitu zuen Aspen-eko Munduko Kopako finalean bi podiumekin. Munduko Kopako 1.197 puntu (lau diziplina ezberdinetan), 13 podium eta sailkapen orokorreko hirugarren postuarekin amaitu zuen denboraldia.

2018an, Munduko Kopako jaitsierak irabazi zituen jarraian urtarrilaren erdialdean, Bad Kleinkirchheim-en eta Cortina d'Ampezzon[3]. 2018an Pyeongchang-en (Hego Korea), 2018ko Neguko Olinpiar Jokoetan, urrezko domina irabazi zuen[4], eta, Munduko Kopako denboraldian ere, txapela irabazi zuen, bietan jaitsieran; hiru puntuko aldea atera zion Lindsey Vonn-i. Denboraldiko kirol-lorpenei esker, Urteko Aurrerapenaren Laureus Munduko Kirol sarirako izendapena lortu zuen[5].

2018ko urrian, orkatilaren apurketan baten ondorioz, Munduko Kopako denboraldiaren zatirik handiena galdu zuen; 2019ko urtarrilaren amaieran itzuli zen 2. postu batekin, bere lehen bi irteeretan Garmisch-Partenkirchen-en, Alemania[6] Otsailean Crans-Montanan (Suitza), lesiotik itzuliz geroztik, denboraldiko lehen lasterketa irabazi zuen emakumezkoen jaitsieran.

Åreko Munduko Txapelketan, Goggiak zilarrezko domina irabazi zuen super Gn, Mikaela Shiffrin urrezko dominarengandik 0,02 segundora.

2019ko ekainean, 2026ko Neguko Olinpiar Jokoak Milan-Cortinan antolatzeko, Italiako Olinpiar Batzordeak Goggia izendatu zuen nazioko enbaxadore gisa. Ekainaren 24an, Italiako ordezkaritzaren parte izan zen Lausanan, NOBaren egoitzan, non Milan-Cortina anfitrioi gisa hautatu zuten, Stockholm-Åre proiektua garaituz[7].

2019-2020 denboraldian, Goggiak bi super Gko podium lortu zituen: Saint-Moritzen garaipena eta Sotxin bigarren postua, biak Federica Brignone taldekidearekin batera. Otsailaren hasieran, Garmisch-Partenkircheneko super G lasterketan erori, eta, ezkerreko besoan, haustura izan zuen, eta denboraldiaren amaiera goiztiarra eragin zion[8].

2020ko abenduaren 19an, Munduko Kopako jeitsieran, ia bi urtetan lortu ez zuen garaipena lortu zuen Val d'Isèreko (Frantzia) Oreiller-Killy aldapan, 2021eko abiadura-denboraldiko Munduko Kopako lehen lasterketan (muino berean) bigarren postuan amaitu eta egun batera. Podiumeko urtea diziplinan, 2021eko urtarrilean jarraitu zuen St. Antonen (Austria), lehen postuarekin, eta Crans-Montanako Mont Lachaux karreren segidako garaipenekin. Lau jeitsiera-lasterketa jarraian irabazita, 2018an, Goggia (Vonn-ez geroztik) balentria hau lortzen zuen lehen emakume-eskiatzailea izan zen[9]. Urtarrilaren 31n, Garmisch-Partenkirchenen bertan behera utzitako super Garen ondoren haraneratz eskiatzen ari zela, Goggia elur bustiaren gainean erori zen eskuin belauneko hezur bat hautsiz. Lesioaren ondorioz, Cortinako Munduko Txapelketak galdu zituen (erorketa gertatu eta astebetera hasi ziren), baita Munduko Kopako bi jeitsiera-lasterketa ere. Martxoaren hasieran hasi zen entrenatzen Lenzerheide-n, (Suitza), denboraldiko azken ekitaldian, jaitsierako sailkapenaren lidergoa defendatzeko asmoarekin[10] Martxoaren 17an, Goggia karrerako Munduko Kopako jaitsierako txapeldun izan zen bigarren aldiz, elurte handi batek lasterketa bertan behera uztera behartu ostean.

2021eko abenduaren 3tik 5era, Goggiak Lake Louiseko hiru lasterketak irabazi zituen bere karrerako lehen hat-trickarekin; horrela, Lindsey Vonn (2011, 2012, 2015) eta Katja Seizinger-ekin (1997) batera, Kanadako leku klasikoan bi jaitsierak eta super Ga irabazten zituzten emakume bakarrak izango ziren[11]. 2021eko urrian, Pekinen, (Txina), 2022ko Neguko Olinpiar Jokoen hasierako ekitaldirako Italiako bandera-eramaile izendatu zuten Goggia[12]. 2022ko urtarrilaren 23an, istripu baten ostean, Goggiak belaunean lesio bat izan zuen Cortina d'Ampezzoko Super-Gn. Berehala ekin zion errehabilitazio fisikoari, otsailaren erdialdera jaitsiera olinpikoko titulua defendatzera garaiz itzultzeko asmoz[13]. Goggia Pekinera bidaiatu zuen jeitsieran parte hartzeko asmoz, baina, otsailaren 4ko inaugurazio ekitaldian, bandera-eramaile betebeharra utzi egin zuen. Otsailaren 15ean, gorabehera guztien gainetik, zilarra irabazi zuen jaitsieran, proba horretako bere bigarren domina jarraian. Olinpiar Jokoen ostean, Goggiak ez zuen arrakasta handirik lortu Munduko Kopako gainerako probetan, baina, hala ere, Downhill Kopa irabazi zuen denboraldi hasierako emaitza sendoekin, berriro ere (4 garaipen eta hirugarren postu bat)[14].

Lesioak

Bergamoko atletaren ibilbidea lesio ugariz josita egon da[15].

  1. 2010: Nerabe zela, bi belaunen aurreko lotailu gurutzatua hautsi zuen bi istripu ezberdinetan.
  2. 2012ko otsaila: Ezkerreko belauneko bi alboko-lotailu luzatu, eta berna-hezurraren lautada hautsi zuen Europa Kopako lasterketa batean.
  3. 2013ko abendua: Goggiak ezker belauneko aurreko lotailu gurutzatua hautsi zuen jaitsierako istripu batean, Lake Louisen (Kanada). Hurrengo denboraldian itzuli zen, baina, bere kanpaina, 2015eko urtarrilean moztu zuen, berriro, belauneko arazoekin.
  4. 2018ko urria: Eskuin hankako fibula (peronea) hautsi zuen Hintertux-en (Austria), entrenamendu saio batean.
  5. 2020ko otsaila: Garmisch-Partenkirchengo pistan izandako ezkerreko besoaren erradio konposatuaren haustura batek bere denboraldi lehiakorra amaitutzat ematera behartu zuen.
  6. 2021eko urtarrila: Eskuin belauneko berna-hezurreko alboko lautadaren haustura konposatua pista batetik hotelera itzultzekoan, berriro, Garmisch-Partenkirchenen.
  7. 2022ko urtarrila: Cortina d'Ampezzoko super Gn izandako istripu batek eragin zion: ezkerreko belauneko bihurritua, 2013an jada operatutako lotailu gurutzatuaren lesio partzial bat, peronearen haustura txiki bat eta tendoi muskularrean lesioa.

Lesio hauek guztiek, ordea, ez zioten eragotzi: Munduko Kopako hamazazpi garaipen lortzea 2016-2017ko sailkapen orokorreko hirugarren postu batekin jaitsieran, Munduko Kopako denboraldiko hiru titulu, Munduko Txapelketako bi domina, Pyeongchang 2018ko jaitsiera olinpikoko titulua eta Beijing 2022ko jokoetan zilarrezko domina ekitaldi berean. Hau guztia ACLa partzialki hautsi eta hiru astetara baino ez[16].

Munduko Kopako emaitzak

Denboraldiko tituluak
  • 3 titulu - (3 DH)
Denboraldia Diziplina
2018 Jaitsiera
2021 Jaitsiera
2022 Jaitsiera

Denboraldiko sailkapena
Denboraldia
Adina Orokorrean Eslaloma Eslalom
erraldoia		 Super G Jaitsiera Konbinatua
2014 21 85 — — 30 — —
2015 22 123 — — 58 — —
2016 23 38 — 22 20 32 35
2017 24 3 — 3 6 2 8
2018 25 4 — 22 5 1 17
2019 ^ 26 22 — 43 14 7 —
2020 27 11 — 19 8 17 —
2021 ^^ 28 9 — 13 18 1 —
2022 29 6 — 35 5 1 —
^ Orkatilako lesioengatik baztertuta 2019ko urtarrilaren amaierara arte
^^ 2021eko urtarrilaren amaieran lesionatu zen, denboraldi osorako baja

Lasterketen podiumak
  • 17 garaipen - (12 DH, 5 SG)
  • 40 podium - (22 DH, 12 SG, 5 GS, 1 AC)
Denboraldia
Data Lekua Diziplina Sailkapena
2017 2016-11-26 Ameriketako Estatu Batuak Killington, AEB Eslalom erraldoia 3.
2016-12-02 Kanada Lake Louise, Kanada Jaitsiera 2.
2016-12-04 Super G 3.
2016-12-10 Italia Sestriere, Italia Eslalom erraldoia 2.
2016-12-16 Frantzia Val d'Isère, Frantzia Konbinatua 3.
2016-12-17 Jaitsiera 3.
2017-01-07 Eslovenia Maribor, Eslovenia Eslalom erraldoia 2.
2017-01-28 Italia Cortina d'Ampezzo, Italia Jaitsiera 2.
2017-01-29 Super G 2.
2017-03-04 Hego Korea Jeongseon, Hego Korea Jaitsiera 1.
2017-03-05 Super G 1.
2017-03-15 Ameriketako Estatu Batuak Aspen, AEB Jaitsiera 3.
2017-03-19 Eslalom erraldoia 2.
2018 2017-12-16 Frantzia Val d'Isère, Frantzia Super G 2.
2017-12-17 Super G 3.
2018-01-06 Eslovenia Kranjska Gora, Eslovenia Eslalom erraldoia 3.
2018-01-14 Austria Bad Kleinkirchheim, Austria Jaitsiera 1.
2018-01-19 Italia Cortina d’Ampezzo, Italia Jaitsiera 1.
2018-02-03 Alemania Garmisch-Partenkirchen, Alemania Jaitsiera 2.
2018-02-04 Jaitsiera 2.
2018-03-14 Suedia Åre, Suedia Jaitsiera 2.
2018-03-15 Super G 1.
2019 2019-01-26 Alemania Garmisch-Partenkirchen, Alemania Super G 2.
2019-01-27 Jaitsiera 2.
2019-02-23  Suitza Crans-Montana, Suitza Jaitsiera 1.
2020 2019-12-14  Suitza St. Moritz, Suitza Super G 1.
2020-02-02 Errusia Rosa Khutor, Errusia Super G 2.
2021 2020-12-18 Frantzia Val d’Isère, Frantzia Jaitsiera 2.
2020-12-19 Jaitsiera 1.
2021-01-09 Austria St. Anton, Austria Jaitsiera 1.
2021-01-22  Suitza Crans-Montana, Suitza Jaitsiera 1.
2021-01-23 Jaitsiera 1.
2022 2021-12-03 Kanada Lake Louise, Kanada Jaitsiera 1.
2021-12-04 Jaitsiera 1.
2021-12-05 Super G 1.
2021-12-11  Suitza St. Moritz, Suitza Super G 2.
2021-12-18 Frantzia Val d’Isère, Frantzia Jaitsiera 1.
2021-12-19 Super G 1.
2022-01-22 Italia Cortina d’Ampezzo, Italia Jaitsiera 1.
2022-02-27  Suitza Crans-Montana, Suitza Jaitsiera 3.

Munduko Txapelketako emaitzak
Urtea
Adina Eslaloma Eslalom
erraldoia		 Super G Jaitsiera Konbinatua
2013 20 — — 4 22 7
2015 22 Ez zen lehiatu
2017 24 — 3 10 4 DNF2
2019 26 — DNF2 2 15 —
2021 28 Ekitaldia baino astebete lehenago min hartuta, ez zen lehiatu [17]

Olinpiar emaitzak
Urtea
Adina Eslaloma Eslalom
erraldoia		 Super G Jaitsiera Konbinatua
2018 25 — 11 11 1 DNS
2022 29 — — — 2 —

Ohorezko tituluak

Ohorezko Legioko Zalduna 2022an

Ikus ere

Erreferentziak
  1. (Italieraz) Mondiali di Schladming, la bergamasca Goggia sfiora la grande impresa. bergamonews.it 5 February 2013.
  2. Sofia Goggia interview after first victory – Jeongseon 2017 Downhill. youtube.com.
  3. Sci, discesa a Cortina: Goggia è la regina! Battute Vonn e Shiffrin. gazzetta.it.
  4. Final results
  5. Laureus World Breakthrough of the Year 2018 nominees. Laureus.
  6. .
  7. Milan–Cortina d'Ampezzo awarded Olympic Winter Games 2026. olympicchannel.com.
  8. Goggia and Rebensburg out for the season after super-G falls. insidethegames.biz.
  9. Four in a row for Goggia with second downhill win of weekend in Crans Montana. olympicchannel.com.
  10. Fighting for DH title, Sofia Goggia eyes Lenzerheide start. skiracing.com.
  11. «Sofia Goggia hat-trick in Lake Louise» fis-ski.com 5 December 2021.
  12. «Sofia Goggia portabandiera nella Cerimonia di Apertura, Michela Moioli alfiere nella cerimonia di chiusura» coni.it 22 October 2021.
  13. «Sofia Goggia still eyes Beijing 2022 participation despite Super G crash in Cortina» olympics.com 23 January 2022.
  14. «Sofia Goggia wins third downhill Crystal Globe in Courchevel» olympics.com 16 March 2022.
  15. Season over for Sofia Goggia. fis-ski.com 1 February 2021.
  16. Mullin, Eric. «Watch: Sofia Goggia Wins Downhill Silver Weeks After Partial ACL Tear» yahoo!sports.
  17. Season over for Sofia Goggia. fis-ski.com 1 February 2021."Season over for Sofia Goggia". fis-ski.com. 1 February 2021. Retrieved 3 February 2021.

Kanpo estekak
Sariak
Aurrekoa:
Tania Cagnotto
Italiako Urteko Emakume Kirolaria
2017-2018
Hurrengoa:
Federica Pellegrini
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.