Sare sozialek pertsonak konektatzen dituzte kostu baxuan, horregatik, onuragarria izan daiteke ekintzaile nahiz enpresa txikientzat. Sare sozialak, produktuak eta zerbitzuak saltzen dituzten enpresa eta bezeroen arteko harremana kudeatzeko tresnak izan daitezke. Gainera, enpresek ere, plataforma hauek erabil ditzakete haien iragarkiak igotzeko publizitate gisa. Bestetik, oso baliagarriak dira ere munduko edozein parteko bezeroekin kontaktua mantentzeko, izan ere, enpresa askoren merkatua mundu mailakoa da.[3]

Hala ere, garrantzitsua da buruan izatea web plataforma hauen jatorri soziala. Horregatik, salerosketak sare sozialen bitartez burutzen saiatzea, erabiltzaileek enpresaren lotura ezabatzea sor dezake. Zentzu honetan, sare sozialek enpresei bezeroekin harremanak izan ditzaten baimendu diezaiekete elkarren arteko mesfidantza saiesteko. Horrela, konplizitate-harremana sor daiteke erosle-saltzailearen artean salerosketa estrategiko "on line"-a burutzen lagunduko diena.[3]

Gaur egun, enpresa handi nahiz txikiek sare sozialak erabiltzen dituzte bezeroekin komunikatzeko eta horrela, bere web orrialdeetan trafiko handiagoa eragiteko, pertsonak haien denda "on-line"-an kontsumitzera helbideratzeko, edota saltzen dituzten produktu nahiz zerbitzuak haien bezeroek sustatu ditzaten lagunen artean loturak zabalduz edo sare sozialetan partekatuz.[3]

Gainera, enpresa bateko produktu baten erosketa egin aurretik, bezeroak haien artean komunikatu daitezke, sare sozialen bitartez ere. Horrek konfiantza sor dezake erasoketa egiterako orduan: izan ere, enpresaren iritzia eta publizitateaz gain, beste erosleen lekukotasuna lor daitekeelako produktu edo zerbitzu baten inguruan.

Kontsumitzaileak ohiko publizitatetik urruntzen ari dira (telebista, egunkaria, irratia, aldizkariak...), ordez, berehalako informazioa lortzeko asmoz. Hori dela eta, geroz eta gehiago jotzen dute komunikabide sozialetara, era librean kontsumitu nahi dutena bilatzeko edo-ta informazioa lortzeko, hau da, erosketa erabakiak hartzeko. Erosleentzat komunikabide sozialak produktu edo zerbitzu baten inguruko enpresen iragarkiak baino fidagarriagoak izaten dira.[3]

Osasunari buruzko profesionalek geroz eta gehiago erabiltzen dituzte sare sozialetarako zerbitzuak ezagupen instituzionalak zabal ditzaten.[3]

Gizarte sareen zerbitzuen gorakadaz geroztik behin baino gehiagotan erabili ditu poliziak eta auzitegi gorenak sarean partekatutako probak ikerketetarako edota leporaketak egiteko.

Sare sozialak web 2.0 zehaztapenaren zerbitzuen barne daude, hori dela eta, hezkuntzarako oso baliagarriak izan daitezke. web 2.0 zerbitzuaren teknologiek ikasleei haien ikaskuntza prozesuan murgiltzen laguntzen die, prozesuaren sortzailea eta hartzailea izaten eskainiz aldi berean. Ikasleak sare sozialen erabilera ohituta daude, horregatik hezkuntza, alor honetara ekartzeak ez du arazorik eragiten, izan ere, aldez aurretik daukaten Know how-a baliatu daiteke.

Sare sozialen zerbitzuen erabilera hezkuntzan, ikasle eta irakasleen arteko komunikaziorako onuragarria izan daiteke, gainera taldelana erraztu dezake eta ikasle bakoitzaren autonomia handitu dezake. Ikaskuntza, ezagupenen eraikuntza kolektiboa da. Konektibismo-aren arabera, kaosaren teoriaren, sareen, norberaren antolamenduaren eta zailtasunaren oinarri batzuk biltzen ditu.[3] Besteak beste:

• Blogak: Alfabetatze digitalean maila ezberdineko iruzkin eta idazketak daude, idazketa periodistiko gisa hartzen badira eta sindikazioaren bidez (RSS/ATOM) edukien eguneratzea errazten badute. Modu honetan, irakasleak ikasleen eguneratzeen berri izan dezake.[3]
• Wiki: Ikaskuntza kolektiboa garatzeko aukera ematen duten web orrialdeak dira. Ikasleek batak bestearen informazioa editatu eta osatu dezakete, hala nola, historiala kontsultatu edo denen artean dokumentu kolektibo bat osatu.
• Twitter / X: mugikor nahiz ordenagailuentzat eskuragarri dago eta sare sozial gisa dago izendatua. Gehienez ere 280 karaktereko mezuak bidali edo jaso daitezke argazkiak, bideoak, etiketak, hiperestekak edo hashtagh-ak gehitzeko aukera emanez. Beraz, erabiltzaileen artean sortzen den komunikazioak, sareko ikaskuntza soziala bultzatzen du.[3]
• Periscope: ​Tresna horrek streamingaren bidez pertsonak elkarren artean distantziatik konektatzeko aukera ematen du aurrez-aurre egon gabe.[3]
• Facebook: Facebookek hezkuntza proiektu bat jarri zuen martxan, bikoteka lan egiteko plataforma bat aztertzen duena. Lan honen ondorioz, iruzkin eta ikus-entzunezko lanak sortu ziren. Helburuen barruan ikaste-irakaste tresna berriekin esperimentatzea zegoen elkarlanera zuzendua zegoena.[3]
• Ning: gizarte sareak sortzeko beste plataforma bat da. Horizon Edición Iberoamerican 2010eko txostenaren arabera, Ning plataforman irakasle eta ikertzaile asko elkartzen dira, hainbat alor eta garapen pertsonala sustatzeko.

• Haurrentzako gizarte sareak ere sortu dira. Helduek egiten dituzten gauza asko egin ditzakete, baina gainera, lagunekin jolas daitezke eta jolastuz lagun berriak egin ditzakete.[3][3]

Sare sozialen erabilera hezkuntzan oso onuragarria da formazio prozesurako eta etorkizun profesionalerako, izan ere, enpresa gehienek aplikazio ezberdinak erabiltzen dituzte haien gaikuntzarako, gainera, etengabeko formazioa edukitzeko aukera irekitzen du. Sare sozialek helburu pedagogiko bat izan ditzaten garrantzitsua da sare itxiak sortzeko aukera izatea.

Sare sozialak gizartean informazioa partekatzen errazten duten tresnak dira, elkarren arteko komunikazioa errazten dutena, taldekakoa nahiz banakakoa. Hezkuntzan ere onuragarriak dira, momentuan momentuko informazioa partekatu daitekeenez talde-lana errazten baitu.[3][3]

Sare sozialak hezkuntzan:[3][3][3]

• Ikaskuntza autonomoa
• Sareko ikaskuntza garatzeko aukera ematen diete ikasleei, ezagupenak bertatik elkarbanatuz.
• Ikaslean oinarritutako ikaste metodoak erabiltzen dira.
• Konpetentzia digitalak garatzen laguntzen dute.
• Ikasle-irakasleen arteko rol aldaketa sustatzen dute.
• Ikaste metodo edo esperientziak WEB-arekiko erabilgarritasunaren arabera diseinatzen dira.
• Elkarren arteko komunikazio sinkroniko eta asinkronikoa ahalbidetzen dute globalizazio testuinguru honetan.

Hezkuntzan sare sozialen erabilera egin ahal izateko ezinbestekoa da ekipamendu teknologikoa eskuragarri izatea, adibidez, internet.[3]

Gaur egungo gizartean, zeina duela hainbat urte baino askoz azkarrago doan, komunikazio era berriek pertsonen arteko harremana ahalbidetzen dute. Baina sare hauek aurrez-aurreko komunikazio zuzena ordezka al dezakete? Jende askok ordenagailuaren pantaila komunikazio mundu berri eta ezberdin gisa ikusten du, hauek gabe ezinezkoa izango litzatekeena. Beste askorentzat ordea, Tuenti, Facebook edo Twitter mundu ezezaguna da, hauetan dagoen informazioa sinesten kostatzen zaiena.[3]

Sare sozialek kazetaritza tradizionala osa dezakete, eta batzuetan ordezkatu ere egin dezakete Hoy egunkariaren arabera: "Blog-ek, sare sozialek eta egunkari digitalek kazetaritza birdefinitzen dute", Blog-ak gaur egungo informazio sorleku izanik. Interneten sortzen diren giza komunitateek eta egunkari digitalen informazio proiekzioek gaur egun, munduko komunikazioa helbideratzen dute. Ondorioz, kazetari nahiz kazetaritza tradizionalek eraberritzeko apustua egin behar dute bizirauteko.

Sare sozialetan sortutako bandera

Sare sozialetarako zerbitzuak komunikabide erraldoietan bilakatu dira gorakada handiaren ondorioz. Erabiltzaileen edukiak ikusgai daude eta aldi oro dira sortzaile, partaide eta kritiko. Sare sozialen bidezko salaketek gizartea kontzientziatu dute, belaunaldi kolektibo solidario kritiko bati bide emanez.

Beraz, beste komunikabide handi eta kontrolatu askok lortu ez duten zerbait lortu dute sare sozialek; informazio gordina zabaltzea inongo manipulazio motarik gabe eta jende askorengana iristea. Informazio demokratizatuaren sareak bihurtu direnez, ongi arrazoituak dauden kontu etikoak salatzeko tresna apartak dira. Momentuan momentuko informazioa dagoenez, manipulazioa zailagoa da, horregatik, erabiltzaileek kontzientzia garatzen dute eta parte hartzeko, hala ez hartzeko erabakia hartzen dute. Askatasuna, balio etiko eta balio moralak erabiltzaileek erabakitzen dituzte, ohiko komunikabideen interes politiko, komertzial eta beraz, manipulazioetatik urrunduz.

Sare sozialak politika, ekonomia, gizarte eta kultura gaiez informatua eta kontzientziatua egoteko aukera emateaz gain, parte hartze aktibo eta kolektiboa dagoen espazio dira ere. Horrela, gai baten inguruko erabiltzaileen arteko iritziak, eztabaidak eta analisiak elkarbanatzen eta zabaltzen direnez, irakurleek berezko argumentua edo iritzia garatzeko aukera dute. Gaur egun, hain zabalduta daude sare sozialak, non gizarte aktibismoa egiteko tresna bikaina bilakatu diren.

Badaude algoritmoetan[4] oinarritutako zentralizatutako hainbat sare sozial erraldoi: Twitter, Facebook, TikTok, YouTube, Instagram, eta abar. Enpresa handien zerbitzari erraldoietan daude fisikoki kokaturik eta erabiltzaileen datuak biltzen dituzte, datu horiekin negozioak egiteko, publizitatea pertsonifikatzen edo datu horiek prozesatzen eta hirugarren batzuei saltzen[5][6][7][8][9].

Horietatik kanpo, badaude instantzia txiki askotan, zerbitzari txiki askotan, fisikoki deszentralizatua baina federatua, ActivityPub protokoloari esker[10], beste hainbat sare sozial: Mastodon[11], PixelFed[12], PeerTube[13], Lemmy[14], Paperjale.eus[15], eta abar. Horietako askok badute euskal instantziarik, Euskal Herriko zenbait enpresa[16], lagun talde[17] edo norbanakok[18] kudeatuta.