Santiago de Liniers

Santiago de Liniers Niorten jaio zen, Frantziako Erresuman, 1753ko uztailaren 25ean. Maltako Ordenaren eskola militarrean ikasi ondoren, sorterriko armadan sartu zen. 1775ean, Luis XV.a Frantziakoaren eta Karlos III.a Espainiakoaren arteko Familiako Itunari esker, Espainiako itsas armadara aldatu zen.[2] 1776an ontziratu zen Cádizen Río de la Platako Erregeorderrira joateko. 1777an, Santa Catarina uharteko eta Colonia del Sacramentoko operazioetan parte hartu zuen. 1796an, itsasontzi kapitain gradua erdietsi zuen.[1]

1806ko ekainean, Ensenada de Barragánen zegoen, Buenos Airestik gertu, lehenbiziko britainiar inbasioa gertatu zelarik. Hiria birkonkistatzeko operazioaren burua izan zen, eta abuztuaren 12an britaniarrak errenditzea lortu zuen. Horren ostean, udalbatzak Río de la Platako gobernadore militar izendatu zuen. Hurrengo asteetan tropak antolatzen jardun zuen; era horretan aurre egin ahal izan zion 1807an britainiarren bigarren inbasioari.[1]

Buenos Airesko udalbatzak erregeorde izendatu zuen 1807an; erregeak hurrengo urtean berretsi zuen karguan. Hala ere, aurkari handiak izan zituen haren gobernuak, hala nola, Francisco Javier Elio, Montevideoko gobernadorea, eta Martin Alzaga. Ana Perichonekin izandako amodio kontuek ere asaldatu zuten hiriko goi mailako klasea.[2]

1809ko otsailean kargugabetua izan ondoren, Mendozan kokatu zen. Río de la Platako independentistek fusilatu zuten 1810eko abuztuaren 26an, Córdobatik hurbil, kontrairaultzailea izatea egotzita.[1][2]