Santa Colomako eliza (Santa Coloma d'Andorra)

Jatorri prerromaniko andorratarreko tenplua da, Valira ibaiaren eskuinaldean kokatua, Sant Julià de Lòria eta Andorra La Vella artean. Azken honen parrokian dago. Printzerriko eliza zaharrenetako bat da, La Seu d'Urgell-eko (Lleida) katedraleko 1040ko sagaratze-aktetan aipatua baitago.

Hasierako tenplu prerromanikoak aldaketa ugari izan ditu historian zehar.[1]

Tenpluak nabe angeluzuzeneko oinplanoa du, abside laukizuzena ekialdera begira, eta portada eta arkupea nabearen hegoaldeko horman.

Oinplano zirkularreko kanpandorrea du, 17,5 metroko altuerakoa eta lau solairukoa; solairu bakoitzean bi leiho biki pare ditu, dekorazio lonbardiarrez hornitua. Dorreak teilatu konikoa du.

Nabearen egitura zurezko armaduraz egina dago eta teilatuak arbelezkoak dira. Tenplura sartzeko, puntu erdiko arkua duen ate bat dago, zerra-hortzekiko arkibolta batez eta giltzarriaren gainean harrizko gurutze batez apaindua.

Elizak barruko dekorazio aberatsa izan zuen, baina gaur egun Agnus Dei delakoa besterik ezin da ikusi bertan. Gainerako margolanak Berlingo Kultura Museo Prusiar Estatalean eta bildumagile partikularren artean banatuta daude. Absidearen inguruan agertzen ziren irudiak Ama Birjina, apostoluak, Maiestas Domini delakoa eta uso bat ziren.

Tenpluaren barruan, XIII. mendeko Erremedioetako Andre Mariaren irudi bat dago, zur polikromatuan egina.

• 
  Hegoaldetik ikusita.
• 
  Arkupea eta kanpandorrea.
• 
  Kanpandorrea.
• 
  Barrualdea.
• 
  Aldare nagusiko erretaula.
• 
  Ama birjinaren irudia.