Sant'Angelo Muxaro
Sant'Angelo Muxaro Italiako udalerri bat da. Agrigentoko probintzian kokatuta dago, Sizilia eskualdean. 1.152 biztanle ditu, 64,52 kilometro koadroko azaleran banatuta.
Sant'Angelo Muxaro Sant'Àngilu Muxaru | ||
---|---|---|
Italiako udalerria | ||
Administrazioa | ||
Estatu burujabe | Italia | |
Eskualdea | Sizilia | |
Probintzia | Agrigentoko probintzia | |
Jatorrizko izena | Sant'Àngilu Muxaru | |
Posta kodea | 92020 | |
ISTAT kodea | 084039 | |
Herriburua | Sant'Angelo Muxaro | |
Geografia | ||
Koordenatuak | 37°28′51″N 13°32′47″E | |
Azalera | 64.52 km² | |
Altuera | 335 m | |
Mugakideak | Agrigento, Aragona, Casteltermini, Cattolica Eraclea, Raffadali, San Biagio Platani, Santa Elisabetta, Alessandria della Rocca eta Cianciana | |
Demografia | ||
Biztanleria | 1.152 (2023ko urtarrilaren 1a) −169 (2018) | |
Dentsitatea | 17,85 bizt/km² | |
Informazio gehigarria | ||
Telefono aurrizkia | 0922 | |
Ordu eremua | UTC+01:00 eta UTC+02:00 | |
Katastro kodea | I290 | |
Sailkapen sismikoa | 2 (Ertaina) | |
Matrikula | AG | |
comune.santangelomuxaro.ag.it |
Mugakideak
Sant'Angelo Muxarok honako udalerri hauekin egiten du muga:
Agrigento
Aragona
Casteltermini
Cattolica Eraclea
Raffadali
San Biagio Platani
Santa Elisabetta
Alessandria della Rocca
Cianciana
Historia
Herrialde honen jatorria zehaztu gabe dago oraindik. Burdin Aroko herri garrantzitsu bat, K.a. XIII. mendean, sikanoek sortu zuten.
Herri hau, tokiko arkeologiarako gida bat da: lehen gizarte indigenaren krisiaz geroztik (K.a. XIII.mendea) lehen greziar kolonoekin izandako harremak arte (K.a. VIII-VII. mendeetako apoikiaien denboraldia). Zenbait egilerentzat[1] bereizitako fazies bat da. 1511n bizileku gunea eraiki zen.
Urrezko eta zilarrezko lau ontzi, K.a. 650-600ekoak direnak, XVIII. mendean herrixkatik gertu zegoen hilobi batean aurkitu ziren. Urrezko ontzi bakarra geratzen da, orain British Museumaren bilduman. Museo honen patera 6 zezenekin ornatuta dago, Sant 'Angelo Muxaroren ikur bihurtu dena[2].
K.o. 1506 inguruan[3], errefuxiatu albaniarren kolonizazioa bultzatu zen, herrialdearen bizitzaren ezaugarri izan zena zenbait urtetan. Hauek Balkanetako turkiar inbasioaren ondoren lurralde hauetara emigratu zuten XV. mendearen amaieran.
1600ean, baroierria, Castelvetrano, d'Aragona eta Tagliaviako printzeek eskuratu zuten, eta, azkenik, zen Pignatelliren (Monteleoneko dukea) jurisdikziora pasa zen, 1812 arte mantendu zuena, Sizilian feudalismoa abolitu zenean.
Erreferentziak
- LA ROSA, Vincenzo La Rosa (1989): Le popolazioni della Sicilia: Sicani, Siculi, Elimi, in AA. VV., Italia, Libri Scheiwiller Milan, 40 orria eta hurrengoak.
- British Museumaren bilduma
- Sant'Angelo Muxaro