Sandra Baía

Sandra Baía (Lisboa, Portugal, 1968ko irailaren 26a) diziplina anitzeko artista portugaldarra da.[1]

Sandra Baía

Bizitza
JaiotzaLisboa, 1968ko irailaren 26a (55 urte)
Herrialdea Portugal
Lehen hizkuntzaportugesa
Hezkuntza
Hizkuntzakportugesa
Jarduerak
Jarduerakartista bisuala

Biografia

Lisboan jaio zen 1968an. Bigarren mailako ikasketak amaitu ondoren, Parisera eta Londresera joan zen, eta hantxe hasi zuen bere karrera modaren industrian. 1995ean Portugalera itzuli zen eta bi urtez Arte Ederretako Pintura eta Marrazketa ikastaroak egin zituen. Prestakuntza aldi horren ondoren, bere kabuz jarraitu zuen.[2]

Ibilbide artistikoa

2002an ekin zion diziplina anitzeko ibilbide artistikoari, eta hainbat teknika, material eta eskalarekin egindako esperimentazioa islatzen hasi zen. Bere ibilbidean zehar, bere irudikapen-prozesuak bidimentsionaltasunetik tridimentsionaltasunera igaro dira, pinturatik objektura espazioan, espresionismotik minimalismora, figuraziotik abstrakziora.[3][4]

2015ean, hedapen esperimentaleko etapa berri bati ekin zion bere ibilbidean. Mihisea utzi eta objektuaren hiru dimentsiotan kontzentratu zen espazioan. Material berriak ere sartu zituen, hala nola altzairua, akrilikoa eta aluminiozko hainbat konposatu. Instalazioei dagokienez, barruko erakusketa-eremua utzi eta eremu publikoa artelanarekin okupatzearen alde egin zuen. Pillow Talk (2015), Imitative (2016) eta Entalada (2018) obrak prozesu horren adierazgarri dira, eta, horien artean, zenbait puntu komun daude: eskala handia eta minimalismo kontzeptuala.[5]

Arte-estiloa
Contemporary Talents 7th Edition
François Schneider Fundazioa

Bere arte-sorkuntzak uneko testuinguruan duen partaidetza-sentimendua islatzen du, arte-hizkuntza ugari aztertuz eta gainjarriz. Askotariko teknika eta material industrialak erabiltzen ditu gizarte postmoderno baten metafora gisa. Bere lanak ikuslearen esperientzia ikus-eremua baino harantzago bideratzen duen adierazpen artistiko baten gai komunak partekatzen ditu, eta parte-hartze fisiko edo somatikorako deia egiten du, eskulturaren eta eskala txiki, ertain eta handiko site-specific instalazioaren tridimentsionaltasun minimalista, organiko eta abstraktuaren bidez. Ingurumen-elkarrekintza horren ikuspegitik, lanaren eta espazioaren arteko harreman estua aztertzen da, ikusizko harremana, harreman fisikoa eta kognitiboa iradokitzen den bitartean, eta diskurtso-espazioak edo -inguruneak sortzen dira, non ikusleak masa, pisua eta grabitatea bezalako kontzeptuak esperimentatzen dituen, baita arintasuna, hauskortasuna eta ezegonkortasuna ere.[2]

Lanak

Erakusketak (hautaketa)
  • Fuck Art Let´s Eat, kolektiboa, Souza Cardosoko Amadeu Museoa, Amarante, Portugal (2020) eta Fernando Santos Galeria, Oporto, Portugal (2019).[6]
  • One´s story is not enough, Galeria Fernando Santos, Oporto, Portugal (2019).[7]
  • Water Memory, Contemporary Talents, 7. edizioa, Fondation François Schneider, Wattwiller, Frantzia (2019).[8]
  • Simplicity isn´t simple, Fundação Dom Luís, Cascais, Portugal (2017)[9]
  • Dans La Rôle, São João de Deus Museoa, Telhal, Portugal (2017)
  • Água Pedra, Côaren Museoa, Foz Côa, Portugal (2017)
  • Arte Rio, Tal Art Gallery, Feira Internacional do Rio, Rio de Janeiro, Brasil (2017)
  • Petra Gut Contemporary, Zurich, Suitza (2017)
  • Dialog N1 - Light – Aura – Reflex, Galería Tal, Portugal eta Río de Janeiro, Brasil (2017)
  • Special Random, Mafrako Jauregi Nazionala, P28, Mafra, Portugal (2016)
  • mOstra Lisboa, Portugal (2016)[10]
  • (de) Nature, Underdogs Gallery @ Com. Horta, Comporta, Portugal (2015)
  • Looking is not Seeing, Galeria Hadid, Los Angeles, EE. AEB (2012)

Komisiodun proiektuak
  • Entalada, Travessa da Ermida proiektua, Lisboa (2018).[11]
  • Personal Structures, Veneziako Biurtekoa, Europako Kultur Etxea, Venezia, Italia (2017)[12]
  • Imitative, Bacalhôa Buda Eden, Colección Berardo, Bombarral (2016).[13]
  • Pillow Talk, Bacalhôa Buda Eden, Colección Berardo, Bombarral (2016).[14]

Bildumak

Bere lana, besteak beste, honako bilduma hauetan dago: Andy MacDonald Fundazioa, Berardo Bilduma, Cinemateca Portuguesa, Gurutze Gorria, Espiritu Santua Taldea, Cáceresko Helga de Alvear Arte Garaikidearen Museoa, François Schneider Fundazioa, Didac Fundazioa, Norlinda eta José Lima bilduma, edo Teresa Regojo Fundazioa.[15][16]

Sariak eta aintzatespenak
  • Talentu garaikideen 7. edizioa, Fondation François Schneider, Wattwiller, Frantzia.[17]

Erreferentziak
  1. (Gaztelaniaz) ARTEINFORMADO. (20170518). «Sandra Baía. Artista» ARTEINFORMADO (Noiz kontsultatua: 2023-06-13).
  2. Sandra Baía - Galeria Fernando Santos. .
  3. Fotos: Sandra Baía inaugura exposição de pintura em Cascais. Lux.pt 12 de outubro de 2010.
  4. SANDRA BAÍA EXPÕE FAKE EM CASCAIS. Cascais.
  5. VAMOS LÁ FALAR DE ARTE - SANDRA BAÍA, BIENAL DE VENEZA E ARCO. Ostais.pt 16 de maio de 2017.
  6. Fuck Art Let´s Eat - Galeria Fernando Santos. .
  7. One´s story is not enough - Galeria Fernando Santos. .
  8. «The Memory of Water» Fondation François Schneider.
  9. Exposição Sandra Baía 2017. Fundação D. Luís 13 de abril de 2017.
  10. Sandra Baía. Mostra Online.
  11. Entalada - Travessa da Ermida. 2020-10-26.
  12. Antonio Moura dos Santos. (15 de maio de 2017). Sandra Baía expõe em Veneza. Revista Epicur.
  13. «Imitative» Underdogs.
  14. «Pillow Talk by Sandra Baía | Artist at Buddha Eden | Wescover Architecture» www.wescover.com.
  15. «Objects on a Wall» Museo de Arte Contemporáneo Helga de Alvear.
  16. Sandra Baia | Galeria Filomena Soares. .
  17. «Exposições de Sandra Baia e Julião Sarmento inauguradas amanhã no MUDAS» DNOTICIAS.PT.

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.