San Lorentzoko Sakristia Zaharra

San Lorentzoko Sakristia Zaharra (italieraz: Sagrestia Vecchia), 1419 eta 1422 bitartean Filippo Brunelleschik, Florentziako San Lorentzo basilikaren eranskin bezala. Zaharra bezala ezagutzen da, berritik ezberdintzeko, urte batzuk beranduago Michelangelok eraikia, Leon X.a aita santuaren babespean.

San Lorentzoko Sakristia Zaharra
San Lorenzo basilika
Sakristia Zaharra, San Lorentzoren elizan. Florentzia. Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Italia
Eskualdea	Toscana
Italiako hiri metropolitarra	Metropolitan City of Florence
Italiako udalerri	Florentzia
Koordenatuak	43°46′29″N 11°15′13″E
Historia eta erabilera
Irekiera	1419 (egutegi gregorianoa)
Komisarioa	Giovanni di Bicci de' Medici (en)
Arkitektura
Arkitektoa	Filippo Brunelleschi
Estiloa	pizkundetar arkitektura

Eraikin hau, Brunelleschiren adibiderik espresiboenetakotzat hartua da, oinplano zentraleko ondorengo beste eraikin batzuetan eragin handia izan zuelarik. Petxinen gainean nerbiotutako kupula batek estalitako gune kubiko bat da, hondoan, oinplano karratuko antzerako beste gune bat eransten zaiolarik, abside bezala funtzionatzen duena. Sakristia, bertikalki banatuta geratzen da tamaina bereko hiru guneren bidez: behealdea, konfigurazio orokor laukiluzekoa, erdikoa, petxinek eta kupula esferikoak inguratutako arku faltsuekin, bere erradioa, bi gune euskarri horietako bakoitzaren tamainaren berdina dena. Sakristia hau, Pizkundeko oinplano zentraleko lehen gunetzat hartzen da.

Arkitektoak, beste behin, bere egitasmoa, bi irudi geometriko sinpleren bidez pentsatu zuen: zirkulua, esferarekin lotutakoa, eta karratua, kuboarekin lotutakoa. Sakristia honen diseinuak, bere jatorria, martyria paleokristauetan duela ere uste da, eta, bereziki, Jerusalemgo Hilobi Santuaren oinplanoaren zati batean.

Sacristía Zaharra

Sakristia, Donatellok eginiko erliebezko eskulturaz apaindua dago.