Rhingo Konfederazioa

Rhingo Konfederazioa (alemanez: Rheinbund) 1806tik 1813ra bitartean iraun zuen 16 estatu alemanen elkartea izan zen. Napoleonen babespean eratu zen, Austerlitzeko guduaren ondoren, Napoleonek Inperio Santua eta Errusia garaitu eta ia Renania osoa menperatu zuenean Gerra Napoleonikoetan.

Rhingo Konfederazioa
Geografia
HiriburuaFree City of Frankfurt (en) Itzuli eta Frankfurt am Main
50°6′37″N 8°40′56″E
KontinenteaEuropa
Administrazioa
Gobernu-sistemaKonfederazio
LegebiltzarraDieta (politika)
Demografia
Hizkuntza ofizialak
Erabilitako hizkuntzak
Historia
Sorrera data: 1806
Bestelako informazioa

Konfederazioaren kideak Inperio Santuko printze alemanak (Fürsten) ziren. Hasierako 16 estatuetara beste estatu asko batu zitzaizkien geroago, guztira 15 milioiko populazioa osatzen zutela. Konfederazioaren lehendakariak Karl Von Dalberg (1806-1813 bitartean) eta Eugène de Beauharnais (1813ko azken aldian) izan ziren.

Benetako boterea Napoleonen eskuetan gelditu zen, eta abantaila estrategiko handia eman zion Frantziari.

Historia

1806ko uztailaren 12an sinatu zen Rhineko Konfederazioaren Ituna. Sinatzaileak lehendik Rhingo Liga osatzen zuten 16 estatu konfederatuak izan ziren. Frantzisko enperadoreak enperadore-tituluari uko egin behar izan zion, eta Inperio Santua desegintzat eman behar izan zuen. Austria, Prusia, Danimarka eta Suediaren mendeko Pomerania Rhineko Konfederaziotik kanpo gelditu ziren.

Konfederazioa, batez ere, elkarte militarra zen. Kide bakoitzak soldadu asko bidali behar zituen armadara. 1806an Frantziak Prusiari irabazi zion, eta kide asko bildu ziren Konfederazioan.

Frantziarentzat oso garrantzitsua zen Europa osoak Britainia Handiari merkataritza-enbargoa egitea, baina Konfederazioko kide askok ez zuten enbargoa betetzen. 1810etik aurrera, hori konpontzeko, Napoleonek Alemaniako ipar-mendebaldeko eskualde batzuk zuzenean bere inperiora eraman zituen.

1814an Napoleonen Errusiako kanpaina militarrak porrot egin zuenean, Konfederazioko kide askok bat egin zuten etsaiarekin. Napoleonek Leipzigeko gudua galdu ondoren (1813), estatu alemanetako bakoitzak bakea sinatu eta Prusia, Errusia, Austria eta Britainia Handiaren arteko aliantzaren alde egin zuen, eta Rhineko Konfederazioa berez desegin zen. Vienako Kongresuan (1814-1815) Konfederazio Germanikoa sortzea erabaki zen, haren ordezkoa.

Rhineko Konfederazioaren kideak
Rhineko Konfederazioa 1812an

Erresumak
  • Bavaria
  • Saxonia
  • Westfalia
  • Württemberg

Dukerriak
  • Anhalt-Bernburg
  • Anhalt-Dessau
  • Anhalt-Köthen
  • Arenberg
  • Badengo Dukerri Handia
  • Bergeko Dukerri Handia
  • Hesseko Dukerri Handia
  • Frankfurteko Dukerri Handia
  • Mecklenburg-Schwerin
  • Mecklemburg-Strelitz
  • Nassauko Dukerria
  • Oldenburgeko Dukerri Handia
  • Saxonia-Coburg
  • Saxonia-Gotha
  • Sajonia-Hildburghausen
  • Saxonia-Meiningen
  • Saxonia-Weimar
  • Würzburgeko Dukerri Handia

Printzerriak
  • Hohenzollern-Hechingen
  • Hohenzollern-Sigmaringen
  • Isenburg-Birstein
  • Leyengo printzerria
  • Liechtenstein
  • Regensburg
  • Lippe-Detmold
  • Reuss-Ebersdorf
  • Reuss-Greiz
  • Reuss-Lobenstein
  • Reuss-Schleiz
  • Salm
  • Schaumburg-Lippe
  • Schwarzburg-Rudolstadt
  • Schwarzburg-Sondershausen
  • Waldeck

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.