Ramiro Ledesma Ramos

Maisu familia xume batean jaioa, Madrilgo Unibertsitatean filosofia, letrak, zientzia fisikoak eta matematiketan lizentziatu zen. Zuzenbide lizentziatura jaso zuen hil ostean, hala nola frankismo erregimenaren mugimenduaren zilarrezko palmaren (Palma de Plata del Movimiento) esker ona.

Ortega y Gasset-en dizipulu eta jarraitzailea, Martin Heidegger filosofo alemaniarraren ikasketetan sakondu zen, hortaz gain, oso gaztetik La Gaceta Literaria aldizkarian parte hartu zuen, 27. generazioak bere iritziak mintzatzen zituen aldizkaria, eta 1930.etik aurrera inspirazio faxistetan deribatu zuena, Ernesto Giménez Caballero zuzenduta zegoenean, baita Revista de Occidenten ere. [1]

Hitler-ren mireslea, Espainiako nazional-sindikalismoaren oinarriak antolatu zituen, planifikazio ekonomikoaren aldeko doktrina, sindikalismo nazionala edo faxismoa espainiarra deitua. [2]

Bere ideien zabalkunderako, 1931ko martxotik urrira La Conquista del Estado astekariko hogeitahiru aletan parte hartu zuen, La conquista dello Stato italiar aldizkariaren isla bezala, bertan «nazien antzeko politika bat proposatzen zuen».[3]

Berehala, JONS (Juntas de Ofensiva Nacional–Sindicalista)-ren sorrera ostean eta Onésimo Redondo aliatu bezala edukita, Ledesma Ramos Falange Española alderdira hurbilketak egin zituen, 1934. otsailean bi alderdi politikoak bateratuz eta FE de las JONS sortuz, Julio Ruiz de Alda eta José Antonio Primo de Rivera politikoekin batera. Bi erakunde politikoen batasuna Ledesma Ramos-en berezko iniziatiba izan zen, Falange Española partiduaren sorrera ekitaldian parte hartu baitzuen. [4]

Hala ere, Ledesma Ramos 1935ko urtarrilean alderditik kanporatua izan zen, Jons jarraitzaileen interpretazioen arabera FE de las JONS alderdia izan zuen eboluzioaren desadostasunengatik, erreformismo burgesetik gertu eta haien jarraitzaileek teoretikoki defenditzen zituzten bide proletario iraultzailetik urrun.

Falangistar literatura, errieta hauek interpretatzean, ezberdintasun teoriko eta politikoetan jarri zuen enfasia, baina bi aldetako anbizio pertsonaletan oinarritzen zen batez ere. [5] Nolanahi, bere irteera ostean JONS-en alferrikako berraktibatze bat saiatu zen talde independente bezala, Falange-tik argi eta garbi urruti mantenduz, hala ere 1936. urtean bere laguntza eskaini zion berriz ere Jose Antonio Primo de Rivera-ri era pertsonalean. 1935. urtean dagoeneko ¿Fascismo en España? (Faxismoa Espainian?) liburua argitaratu zuen ("Roberto Lanzas" ezizenarekin), Primo de Rivera eta Falangeren aurka deskalifikazio gogorrak jaurtikiz.

1935ko amaieran La Patria Libre astekariko zenbaki bakarra argitaratu zuen, eta 1936ko uztailean, Nuestra Revolución aldizkariaren lehen ale bakarra. II Errepublikaren kontrako kolpe militarretik egun gutxira, kolpea Espainiako Gerra Zibila bilakatuz, sozialista milizianoek atxilotu zuten Madrilgo Santa Juliana kalean, haren bizilekutik gertu, eta Ventas kartzelan sartu zuten. Bertatik, milizianoen "saca" batean atera zuten (alegia, zaindariek norbait giltzapetik ateratzea pertsona hori legez bestela hiltzeko), beste dozena presorekin batera; haien artean ziren ere Ramiro de Maeztu intelektuala eta Albino Hernandez Lázaro, Villaverdeko Falange Españolaren buruzagia.[6] Aravaca hilerrian fusilatu zuten, 1936ko urriaren 29n.[7]