Peter Ackroyd

Peter Ackroyd (Londres, 1949ko urriaren 5a) britainiar eleberrigile, biografo eta kritikaria da.

Peter Ackroyd
Irudi gehiago
Ahotsa
Booker Prize judge (en)
Bizitza
Jaiotza	Londres, 1949ko urriaren 5a (74 urte)
Herrialdea	Erresuma Batua
Hezkuntza
Heziketa	Clare College (en) Yale Unibertsitatea St Benedict's School (en)
Hizkuntzak	ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	poeta, idazlea, literatura historialaria, historialaria, eleberrigilea, antzerkigilea, literatura-kritikaria, biografoa, prosalaria, kazetaria, radio editor (en) , literary editor (en) eta telebista aurkezlea
Jasotako sariak	ikusi Britainiar Inperioko Ordenaren komendadorea  (2003) James Tait Black Memorial Prize Fellow of the Royal Society of Literature  (1984) Fellow of the American Academy of Arts and Sciences Somerset Maugham Award Heinemann Award
Kidetza	Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia Errege Literatura Elkartea Royal Society
Genero artistikoa	eleberria Panfletoa drama sketch story (en)

Cambridgeko Unibertsitatean ikasi ondoren, Estatu Batuetara joan zen, Mellon beka eman baitzioten Yale Unibertsitatean ikasteko. 1974tik 1982ra, Spectator egunkariko literatura-zuzendaria izan zen, eta, 1986an, The Timeseko Literatura Saileko buru izendatu zuten. Kazetari-lanetik kanpo, jaioterrian girotuta idatzi dituen eleberriengatik da ezaguna Ackroyd: Londresko sute handia (1982), Oscar Wilderen azken testamentua (1983) eta Hawksmoor (1985), besteak beste. Azken horretan, XVIII. mendeko Nicholas Hawksmoor arkitektoaren bizitza aztertzen du, garai hartako hizkera erabiliz; 1985ean argitaratutako Nobela Onenaren Whitbread saria irabazi zuen. Musika ingelesa (1992) eta sorginkeriaren munduari buruzko Dee doktorearen etxea (1993) dira Ackroyden beste nobela batzuk. Ackroydenk idatzitako biografiak ere biziki goretsi izan ditu kritikak, idazle sonatuen bizitzei dagozkienak, batez ere: Ezra Pound (1984) —Whitbread biografia-saria irabazi zuen— T.S. Eliot (1984), Dickens (1990), Chatterton (1985) —Booker sariko finalista izan zen—, Thomas More (1998), Chaucer (2004) eta William Shakespeare (2005).