Penicuik
Dalkeith (Eskoziako gaeleraz: Peighinn na Cuthaig), Eskozia hego-ekialdeko udalerria da, Midlothian eskualdeko handiena, ez ordea hiriburua. 2011ko erroldaren arabera 15.926 biztanle ditu.
Penicuik Peighinn na Cuthaig | |
---|---|
Eskozia | |
Administrazioa | |
Estatu burujabe | Erresuma Batua |
Herrialdea | Eskozia |
Eskoziako kontseilu gunea | Midlothian |
Posta kodea | EH26 |
Geografia | |
Koordenatuak | 55°49′34″N 3°13′12″W |
Demografia | |
Biztanleria | 15.926 (2011) 0 (2011) |
Informazio gehigarria | |
Telefono aurrizkia | 01968 |
Ordu eremua | UTC±00:00 |
Hiri senidetuak | L'Isle-sur-la-Sorgue |
Etimologia
Britoierazko Pen Y Cog izenetik dator, "kukuaren muinoa" esan nahi du.
Geografia
Edinburgh hiriburutik 15 kilometro hegoaldera dago, North Esk ibaiaren mendebaldeko ertzean.
Historia
XVII mendean eraikin batzuk baziren bertan, hondarretan zegoen eliza bat ere bai. 1709an lehen paper-lantegia ireki zen eta hurrengo mendeetan jarduera nagusia bihurtu zen. 1770 urtean langileentzako etxe ugari egin behar zirenez herria planifikatu zuten Edinburgheko New Town-en antzera. Sir James Clerk izan zen egilea eta alboan Penicuik House jauregia eraiki zuen beretzat. 1800 urterako 1.700 biztanle zituen.
1811 eta 1814 artean Napoleondar Gerretako presoen kartzela egon zen bertan. Baldintza oso kaskarrak izan ziren bertan eta 309 preso hil ziren. 1847an curlingeko lehen partida handia jokatu zen Eskozia iparraldea eta hegoaldearen artean. 1867an Penicuik burgo bihurtu zen. Edinburgh eta Ingalaterraren arteko errepidean egonik ostatu ugari ireki ziren eta Esk ibaiaren zubian aduana ere jarri zuten.
2004an azken paper-lantegiak itxi ziren.
Ondasun nabarmenak
Iruditegia
- Penicuik House.
- Cowan Institutua, udaletxea.
- St. Mungo eliza.
- Clerk mausoleoa.
- Park End.
- Hegoaldeko eliza.
- Hilerria.
- Roslin gazteluaren hondarrak.