Pedro Migel Urruzuno
Pedro Migel Urruzuno Salegi (Elgoibar, Gipuzkoa, 1844ko apirilaren 29a - Mendaro, Gipuzkoa, 1923ko apirilaren 14a) euskal idazlea eta apaiza izan zen.
Pedro Migel Urruzuno | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Elgoibar, 1844ko apirilaren 29a |
Herrialdea | Gipuzkoa, Euskal Herria |
Heriotza | Mendaro, 1923ko apirilaren 14a (78 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | euskara gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea |
Apaiz ikasketak egin ondoren, Lesakan eta Oñan apaiz aritu zen. Gero, Mendaro auzora etorri zen, lehenik bertako parroko eta gero agustindar mojen kapilau.[1]
Garaiko ia euskal aldizkari guztietan parte hartu zuen: Euskal-Erria, Euskalzale, Ibaizabal, Euskal-Esnalea, Baserritarra, Jesusen Biotzaren Deya, Zeruko Argia eta Argian. Cochem-en Meza Santua zer dan (1915) eta Baudranec-en Anima ondo damutua eternidadeko gauza konsideratzen (1921) itzuli zituen. Bere ipuinen bilduma bera hilez geroztik argitaratu zen (Urruzuno-tar P.M.-ren Ipuiak. Lenengo Idaztia, 1930). Herriko euskara erabili zuen, ulerterraza baina aberatsa, lokuzioz hornitua eta neologismorik erabili gabe.
Erreferentziak
- Artikulu honen iturrietako bat Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa da.
- Haraneko: «Pedro Migel Urruzunoren Omenez Bere Heriotzaren 50garren Urtebetetzean (1844-1923)», Zeruko Argia, 516. zenbakia, 1973-01-21.
Artikulu hau euskal idazle bati buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |