Babuino

Gaur egun Afrikako eremu desberdinak hartzen ditu espezie bakoitzak, bai eta Arabiar penintsularen hego-mendebaldeko ertza ere. Pliozeno eta Pleistozeno garaian Europa aldera eta Ekialde Hurbilera ere zabaldu ziren.

Habitatari dagokionez sabanak, baso irekiak, muinoak eta lautada harkaiztsuak populatzen dituzte. Babuino gutxi batzuk ohian tropikaletan ere aurkitu izan dira inoiz[8].

Lurrean mugitzen dira babuino taldeak. Orojaleak dira eta oso oportunistak, ia edozer jaten dute[9]; belarra, sustraiak, haziak, hostoak, enbor azala, fruituak, onddoak, intsektuak, armiarmak, zizareak, arrainak, itsaskiak, karraskariak, txoriak... eta animalia handiagoak ere bai, esate baterako Chlorocebus pygerythrus tximuak eta antilope txikiak[10]. Egunean zehar aktibitate irregularra izaten dute eta gauez zuhaitzetara igotzen dira atseden hatzera. Gau batzuetan ere aritzen dira ehizan.

Babuino baten hortzeria.

Babuinoen harrapari nagusiak Nilotar krokodiloak, lehoiak, hiena pikartak eta lehoinabarrak dira[11]. Babuino gazteek dute arriskurik handiena, helduek aurre egiten baitiete harrapariei ahoa zabalduz eta letaginak erakutsiz. Erasoaren ondoren harrapariari jarraitzen diote taldean berriz itzul ez dadin. Harrapari naturala izan ez arren manba beltzak ere hil izan ditu babuinoak, normalean istripuz sugea zapaltzearen ondorioz[12].

Herpesvirus papio familiako birusek erasaten diete babuinoei. Ez da ezagutzen gizakietara transmititu izan den kasurik. Alderantziz bai ordea, gizakien tuberkulosi gaixotasuna sortzen duen Mycobacterium tuberculosis bakterioa babuinoetara pasa izan da harreman estua egon den kasuetan[11].

Babuinoen multzoari "tropa" esaten zaio[9] eta babuinoak tropa iherarkizatuetan antolatzen dira. Normalean 50 babuino inguruk osatzen dute tropa bakoitza baina urtesasoiaren, kokapenaren eta espeziearen arabera taldeak 5 eta 250 artekoak izan daitezke. Hamadryas babuinoek harem txikiz osaturiko multzo oso handiak eratzen dituzte, beste espezie batzuetan aldiz oso iherarkizaturiko lerro matriarkala da taldearen ardatza. Tropa hauetan emeak arrak baino gehiago izaten dira, bikoitza inguru, hala ere ar dominantea da taldearen burua[13].

Aipaturiko sistema hori mantentzeko multzo eta familia bakoitzak bere bokalizazio propioa du eta oso nabarmena izaten da sistemako tropen arteko istiluak gertatzen direnean. Istiluok talde batzuen dominantzia indartzeko balio izaten dute[14].

Babuino kumea amaren gainean.

Sabanako babuinoen artean edozein ar edozein emerekin elkartu daiteke. Arren arteko maila desberdinak daude ordea eta ohikoa izaten da araldian haien arteko istiluak gertatzea. Garai horretan emearen atzealdea gorri gorri jartzen da arrak erakartzeko[13]. Arrak emearen laguntasuna irabazi behar du eta horretarako emea eta hark izan lezakeen umea zaintzen ditu, atontzen ditu eta elikagaiak ekartzen dizkie.

Sei hilabeteko haurdunaldiaren ondoren jaiotzen da babuino kumea[13]. Kume bakarra izaten da, inoiz bikiak jaiotzen dira baina ez dute luzaro bizirik irauten. Babuino jaioberriak 400 gramo pisatzen ditu eta azal beltza du. Emea da kumeaz arduratzen dena eta batzuetan eme taldeek kume taldeak zaintzen dituzte. Bost eta zortzi urte arteko adinarekin lortzen dute sexu heldutasuna. Orduan ar gazteak taldetik joan egiten dira, eme gazteek ordea taldean jarraitzen dute bizitza guztirako[13].

Babuino basatiek 20-30 urtetako bizi itxaropena dute. Gatibu daudenak 45 urte izatera ere irits daitezke[15].

"Babi" jainkoaren estatua, Louvre museoan.

Egiptoko mitologian "Babi" izeneko jainkoa hamadryas babuino bat zen. Tot jakinduriaren jainkoaren errepresentazioetako bat zen eta "babuino sakratua" ere esaten zitzaion. Sarritan adarrekin irudikatzen zen. Aurkitu den babuino baten irudi zaharrena K.a. 3000. urtekoa da; estatua txiki bat da, Narmer faraoiaren izena idatzirik duena[16]. Antzinako Egipton babuinoak etxekotzera iritsi ziren, zuhaitzetako fruita jasotzen zuten eta artaldeak zaintzen zituzten[17].

Gizakien auzoetako etxeetan eta autoetan ere ibiltzen dira janari bila eta Hegoafrikako arrantxoetan artoa, ardiak, ahuntzak eta oiloak ere harrapatzen dituzte. Kenya eta Tanzaniako hiri handietako zabortegietan ere babuinoen koloniak sortu dira. Elikadura oparoagoa lortzen dutenez tamainaz handiagoak izaten dira eta gorputzeko ilea ere basatiekiko desberdina dute, grisagoa.

Gertatu izan da babuinoei txerrien bihotza transplantatu eta hainbat denboraz bizirik irautea. 2018ko abenduan sei hilabete bizirik iraun zuen babuinoaren kasua argitaratu zen. Municheko Ludwig-Maximilians Unibertsitatean egin zen ebakuntza[18].