Osasun-laguntza

Osasun-laguntzatzat hartzen dira gaixotasunaren prebentzioa, tratamendua eta maneiua,  ongizate mentala eta fisikoa zaintzea, medikuntzako, farmaziako, odontologiako, obstetriziako, erizaintzako eta antzeko lanbideek eskainitako zerbitzuen bidez.[3]

Osasunaren Mundu Erakundearen arabera, osasun-laguntzak osasuna sustatzeko diseinatutako ondasun eta zerbitzu guztiak hartzen ditu bere baitan, "Prebentziozko, sendatzeko eta arintzeko esku-hartzeak, gizabanakoei zein biztanleei zuzendutakoak"[4]barne.

• Osasun-laguntza publikoa:[5]
  • Bere izenak esaten duen bezala asistentzia hau publikoa da. Barnean segurtasun publikoa edo osasun aseguru publikoak daude.

• Osasun-laguntza pribatua:
  • Bere izenak esaten duen bezala asistentzia hau pribatua da, ondorioz Aseguru-konpainia pribatuen bidez egiten da edo Hornitzaileari zuzenean ordainduta.

Atzerrian laguntza medikua behar izanez gero, Justiziako Auzitegi Nagusiaren epai baten arabera, Galiziako osasun-zerbitzua (serga) kondenatu zen Mexikon pleura-isuri bat izan zuen emakume baten osasun-gastuak ordaintzera. Epai horren arabera, laguntza bermatuta dago Gizarte Segurantzako afiliatu guztientzat, edozein lekutan daudela ere, arriskua dagoelako berehalako arreta eskatzen duten kasuak direnean. Pertsonaren bizitza edo osotasun fisikorakoa.

Zerbitzuen jabetzaren arabera, bi osasun mota daude Espainian: Osasun publikoa eta osasun pribatua.

• Osasun publikoa:[6]
  • Osasun-zerbitzuak dagozkien gobernuen mende daude.
• Osasun pribatua:
  • osasun-zerbitzuak enpresa pribatuen mende daude.

Lurraldearen arabera, bi arreta-maila daude:

• Lehen mailako arreta:
  • lantalde baten bidez, gizabanakoak, familia eta komunitatea artatzen dira, eta osasuna sustatzeko, prebenitzeko, sendatzeko eta errehabilitatzeko jarduerak egiten dira.
• Arreta espezializatua:
  • ospitale eta zentro berezietan ematen den laguntzaz arduratzen da.

Ospitaleak era askotakoak dira. Hauetan ematen den asistentzia motak:

• Ospitale orokorra:
  • espezialitate mediko, kirurgiko edo misto bat baino gehiago biltzen dira, baina horietako bat bera ere ez da argi eta garbi gailentzen.
• Ospitale espezializatua:
  • martxan dituen oheen% 65 medikuntza- edo kirurgia-arlo bakarreko gaixoentzat dira, ospitale pediatrikoak, geriatrikoak eta abar daude, eta ospitale horiek osasun-eremu bat baino gehiago artarazten dituzte.

Estatu Batuetan, bere konturako langilek ez dute aseguru publiko medikurik 65 urte bete baino lehenago, konpainia pribatuek eskaintzen dituzten osasun-aseguruen artean aukeratu behar dute.[7]

65 urtetik gorakoek, ezintasunen bat dutenek edo giltzurruneko gaixotasuna dutenek, beren lan-bizitzan kotizatu badute, "Medicare" izeneko aseguru publiko federala dute.

Dohaineko aseguru bakarra "Medicaid" aseguru publikoa da, diru-sarrera txikiko pertsonentzako. Medicare eta Medicaidekin lotutako osasun-laguntzako programa da.

2009ko osasun-erreforma eman arte, enpresaria ez zegoen behartuta langileari aseguru medikoko poliza bat ematera aseguru pribatu baten bidez. 2014tik, 50 langile baino gehiago dituzten enpresek betebehar hori dute, eta hori ez betetzeak zehapena dakar.