Ordenazio (erlijioa)

Ordenazioa Kristau-erlijioan, gizon bat Elizaren zerbitzuan kontsakratzearen sakramentua da. Ordenako sakramentua burutzen den erritu hau, eukaristiaren ospakizunaren barruan, ordenagaiari eskuak ezartzean datza[1].

Apaiz baten ordenazioa Fontgombault abadian
Artikulu hau sakramentu kristauari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Ordenazio».

Eliza Katolikoan (latinez: sacri ordines), Ekialdeko Eliza Katolikoetan, Eliza Ortodoxoan (ιερωσυνη [hierōsynē], ιερατευμα [hierateuma], Священство [Svyashchenstvo]), Ekialdeko Ortodoxoan, Anglikanoan, Asiriarrean, Antzinako Eliza Katolikoan eta zenbait eliza independente eta luteranotan sakramentu hau apezpiku, apaiz (apaizgintza) eta diakono ordenatzeko erabiltzen dute. Zenbait eliza protestantek, berriz, ez dute sakramentu hau onartzen, haien ustez, Jainkoaren zerbitzari izateko erritu hau ez dela beharrezkoa[2].

Elizaren beste karguak, adibidez aita santua, patriarka, kardinala, monsinorea, artzapezpikua, artximandrita, artzapeza, protopresbiteroa, hieromojea, protodiakonoa, artxidiakonoa, eta abar, ez dute sakramenturik behar, tituluak besterik ez direlako.

Erreferentziak
  1. Harluxet Hiztegi Entziklopedikoa. Ordenazio. .
  2. Willimon, William. Pastor: The Theology and Practice of Ordained Ministry, 2002. ISBN 0-687-04532-0


Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.