Nunilo eta Alodia eliza

Nunilo eta Alodia Santuen eliza, harriz egindako baserri izaerako eraikuntza da, zaharberritze eta eraberritze lanen ondorioz oso aldatua. Habearte bakarra, burualde zuzena eta kanpandorrea ditu oinaldean. Sarrera epistolaren aldeko horman dago, arkupeaz babestutako erdi-puntuko arkudun atean. Ebanjelioaren aldean kapera bat eta sakristia daude atxikita, burualdearen ondoan eta presbiteriotik du sarrera. Esparru osoa, berriki eraiki den ganga beheratu batez estalita dago. Altzarien artean, Ama Birjinaren egur gotikoko tailu bat nabarmentzen da, Haurra eserita duela (ca. 1300), ebanjelioaren alboko kaperan kokatua, eta sakristian gordetzen den zilarrezko parrokia-gurutzea.

Nafar urregintza pieza garrantzitsua da hau -Iruñeko tailer posiblea- 1600 inguruan, ezaugarri gotikoak eta joera manierista dituena. Gurutze latindarra da, bi aurrealdeetan apaingarri ugarirekin aberastua, tenplete poligonal formako euskarri korapiloarekin, erliebeekin apaindua. Bere edertasunagatik, bi gurutzaduren irudiak nabarmentzen dira, Kalbarioa aurrealdean, eta Nunilo eta Alodia santuak, parrokiaren titularrak, atzealdean. XIX. mendean zaharberritutako erretaula nagusiak, erliebe nagusia, titular santuekin mantentzen du, datorren erretaula batez berraprobetxatuta. XVI. mendeko hirugarren laurdeneko erromanista kutsuko obra da, Miguel Espinal (1553-1590) irudigileari egotz dakiokeena, Sarasibartik oso urrun ez dagoen Galdurotzeko erretaula nagusiko erliebeak bezala dokumentatutako bere obrekin antz handia duelako.

• «Esteribar | Sarasibar» esteribar.org (Noiz kontsultatua: 2021-09-11).

• Sarasibar