Nikolai Jaroxenko
Nikolai Aleksandrovitx Jaroxenko (errusieraz: Никола́й Алекса́ндрович Яроше́нко, Mikola Oleksandrovitx Jaroxenko; ukraineraz: Микола Олександрович Ярошенко; Poltava, Errusiar Inperioa, orain Ukraina, 1846ko abenduaren 13agreg./abenduaren 1ajul. — Kislovodsk, Errusia, 1898ko uztailaren 7agreg.ekainaren 25ajul.) Ukrainiako eta Errusiar Inperioko margolaria zen.
Nikolai Jaroxenko | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Poltava, 1846ko abenduaren 1a (juliotar egutegia) |
Herrialdea | Errusiar Inperioa |
Heriotza | Kislovodsk, 1898ko ekainaren 26a (juliotar egutegia) (51 urte) |
Hobiratze lekua | Kislovodsk |
Heriotza modua | berezko heriotza: miokardio infartu akutua |
Hezkuntza | |
Heziketa | Cadet corps in Poltava (en) |
Hizkuntzak | errusiera |
Jarduerak | |
Jarduerak | margolaria eta militarra |
Lantokia(k) | San Petersburgo |
Genero artistikoa | erretratua |
Gradua | jeneral |
1876an Peredvizhniki (noraezean dabiltzan ibiltariak) margolari errusiarren taldearen buru bilakatu zen. “Ibiltarien kontzientzia” izendatu zuten, bere printzipioei eusteagatik eta bere prestutasunarengatik. Bere genero pinturetan tortura, ahaleginak, fruitua, bainujantziak eta Errusiar inperioko beste miseria batzuk margotu zituen. XIX. mendeko azkeneko bi hamarkadetan Errusiar errealismoko margolari nagusietako bat izan zen.
Lanak
- Galdatzailea, 1878.
- Presoa, 1878.
- Ikaslea, 1881.
- Lurralde bero batean, 1890.
- Bizitza edonon dago, 1888.
- Emakume ijitoa (1886).
- Vladimir Soloviov filosofoaren erretratua, 1892.
- Itsu taldea (1879).
- El Brus (1884).
- El Brus hodeien atzean (1894).
- Teberdinsk9 lakua, Kaukasoa (1894).
- Zanbulua (1888).
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Nikolai Jaroxenko |