Neutrino

Fermioia	Ikurra	Masa
Elektroiaren familia
Elektroi neutrinoa	${\displaystyle \nu _{e}^{}}$	< 2.5 eV
Elektroi antineutrinoa	${\displaystyle {\bar {\nu }}_{e}}$	< 2.5 eV
Muoiaren familia
Muoi neutrinoa	${\displaystyle \nu _{\mu }^{}}$	< 170 keV
Muoi antineutrinoa	${\displaystyle {\bar {\nu }}_{\mu }}$	< 170 keV
Tauoiaren familia
Tau neutrinoa	${\displaystyle \nu _{\tau }^{}}$	< 18 MeV
Tau antineutrinoa	${\displaystyle {\bar {\nu }}_{\tau }}$	< 18 MeV

Neutrinoa lehen aldiz 1930ean proposatu zuen Wolfgang Paulik neutroien beta desintegrazioan energia eta momentu linealaren itxurazko galera konpentsatzeko.

${\displaystyle \mathrm {n} \rightarrow \mathrm {p} +\mathrm {e} ^{-}+{\bar {\nu }}_{e}\,}$

Paulik masa zein energia neutrino izeneko partikula hipotetiko batek galdutako kopuruak gehituz desintegrazioan parte hartuko balu kontserbatuak izango zirela interpretatu zuen. Zoritxarrez, aurreikusitako partikulak oso iheskorra izan behar zuen, masarik eta kargarik gabea, eta elkarreragin nuklear indartsuak eragiten ez ziona, eta ondorioz garai hartako baliabideekin ez zegoen detektatzerik. Hau sekzio eraginkor oso txiki baten (${\displaystyle \sigma _{\mu }\sim 10^{-44}cm^{2}}$) emaitza zen. Ideia hau, ondorioz, 25 urtez baztertua geratu zen.

Izan ere, neutrino batek materiarekin elkarreragina izateko aukera oso txikia da. Argi urte bateko (9,46 bilioi kilometro inguru) luzerako berunezko bloke bat behar litzateke bloke hori zeharkatuko luketen neutrinoen erdia geldiarazteko.

1956an Clyde Cowmanek eta Frederick Reinesek neutrinoaren existentzia esperimentalki frogatu zuten. Ur purua segundoko 10¹⁸ neutrinoko sorta batekin bonbardatuz egin zuten. Honen ondoriozko fotoi igortzea behatu zuten eta hala neutrinoaren existentzia frogatua geratu zen. Esperimentu honi neutrinoaren esperimentua deritzo.

1987an Leon Max Lederman, Melvin Schwartz eta Jack Steinbergerrek beste bi neutrino motak aurkitu zituzten, tauoi eta muoi neutrinoak alegia.