Natalia Iguiñiz

Natalia Iguiñiz Boggio (Lima, 1973ko apirilaren 29a ) Peruko artista plastikoa, irakaslea eta aktibista politikoa da.

Natalia Iguiñiz

Bizitza
JaiotzaLima, 1973 (50/51 urte)
Herrialdea Peru
Hezkuntza
HeziketaPontifical Catholic University of Peru (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakmargolaria
Enplegatzailea(k)Pontifical Catholic University of Peru (en) Itzuli

Espazio publikoetan egindako esku-hartzeetan, genero identitatea, feminismoa, giza eskubideak eta amatasuna landu zituen. La Perrera kolektiboko parte izan zen Sandro Venturorekin eta Gizarte Zibileko Kolektiboan Peruko beste artista bisual batzuekin batera.

Gaur egun Peruko Unibertsitate Katoliko Pontifikaleko Arte Fakultateko irakaslea da.

Ikasketak

Manuel Iguiñiz Echevarría eta María Rosa Boggio Carrilloren alaba.

Peruko Unibertsitate Katoliko Pontifikalean Arte Plastikoak ikasi zituen eta 1995ean graduatu zen Pinturan espezialitatean. Lizentziatura "Erretratua eta boterea" tesiarekin lortu zuen Jorge Villacorta kritikariaren eta Antonio Ramos argazkilariaren tutoretzapean.

San Marcos Unibertsitate Nagusiko Genero, Sexualitate eta Politika Publikoen Masterreko lizentziatua da. Zeramika, marrazketa, argazkigintza, diseinu grafikoa eta artearen teoria eta historia lantegietan parte hartu du.

Karrera

Bere azken erakusketak amatasunaren gaia izan dute ardatz. Iguiñizek elkarrizketa batean adierazi zuenaren arabera, serie horretako lehen erakusketa ama izatearen edo ez izatearen dilemara bideratu zuen, emakumea izateko ama izatearen kultura mandatua zalantzan jartzeko. Bigarren erakusketa ama izateak dakarren esperientzia fisiko, biologiko eta gorputzarekin lotu behar izan zuen: erditzea eta haziera. Serie honetako azken erakusketan, artistak komisariotza kolektibo bat egin zuen eta bertan Abel Valdivia, Doña María, Wilma Ehni, Christian Bendayán, Valeria Ghezzi, Jaime Higa, Andrea Francke, Milagros de la Torre , Jon Iguiñiz Irun, Bastian Bestia, Mona Herbe, Sylvia Fernández, Ralph Bauer, Pati Camet, Angelo Danilo Guardia Nanetti, Santiago Salvador Buntinx Torres eta Haroldo Higa artisten lanak bildu zituen. [1]

1999an Sandro Venturorekin elkartu zen "laperrera" kolektiboa sortzeko, eta horrekin hainbat esku-hartze burutu zituzten espazio publikoan generoa, nazio identitatea eta Peruko politikako egoerak bezalako gaiei buruz hausnartzen. [2] Perrahabl@ esku-hartzea nabarmendu zen. Esku-hartze horretan Lima hirian kartelak jarri zituzten eta bertan honako mezuak irakurri ziren: "Kaletik zoaz eta puta deitzen badizute, arrazoi dute, oso gona motza eta traidorea jartzen duzulako"; "Bi mutikok puta zarela esaten badizu, horietako bat edo biak berotzeagatik bilatu duzu"; "Zure ohiak puta esaten badizu, bere eskubidea da: min hartu du utzi egin duzulako", txakur baten irudiarekin eta posta elektroniko batekin: hablaperra a bildua hotmail puntu com. [3]

Lan horri buruz, Luis Lamak Peruko arte kritikariak komentatu du artistak 90eko hamarkadako matxinada handietako bat eratzea lortu zuela, esku-hartze horrekin arteak haserretzeko gaitasuna berreskuratu zelako, gu axolagabe ez geratzeko. [4]

Bestalde, Gizarte Zibilaren Kolektiboarekin (Colectivo Sociedad Civil) esku-hartze publikoak egin zituen, hala nola lavado de la bandera (banderaren garbiketa) ostiralero eguerdian Alberto Fujimori Fujimori presidentearen azken gobernuak iraun zuen azken bost hilabeteetan. [5]

Erakusketak

Taldeko hainbat erakusketa eta hiriko esku-hartzetan parte hartu du, besteak beste: Mujeres. Galería Signos (1996), Desnudos. Galería Bohemia (1997), Perrahabl@. Calles de Lima. Colectivo La Perrera (1999), Mirada de Mujer. Centro Cultural Inca Garcilaso del Ministerio de Relaciones Exteriores del Perú (2009) y Pequeñas Historias de Maternidad 3. Sala Luis Miró Quesada Garland. Municipalidad de Miraflores, Lima, Perú (2015).

Bere bakarkako erakusketen artean daude:

  • La pérdida / La perdida . Forum Galeria (1998).
  • La otra. Chunniqwasi / Periodo 1980 - 2000 aldia. Forum Galeria, Lima Peru (2001).
  • Pequeñas Historias de Maternidad 1. Forum Galeria, Lima, Peru (2005).
  • Pequeñas Historias de Maternidad 2. Raúl Porras Barrenechea Aretoa. Ricardo Palma Kultura Etxea, Lima, Peru (2008).
  • Gráfica para la Acción Ojo Ajeno galeria. Irudi Zentroa, Lima, Peru (2013).
  • Pequeñas Historias de Maternidad 3. Luis Miro Quesada Garland Aretoa, Lima, Peru (2015).

Sariak
  • 1995. Bizigarri saria "Adolfo Winternitz. Letren Fakultatea. PUCP.
  • 1995. Pintura Saria 1995eko promozioko lan onenari. Letren Fakultatea. PUCP.
  • 1996. Bigarren Ohorezko Aipamena. Lehiaketa "Arte gazteari bultzada". 2VS galeria.
  • 1996. Lehen saria. "Artista berriak" lehiaketa. Peruko Kreditu Bankua.
  • 1997. "Patronato de Telefónica" Arte Plastikoen Lehen Lehiaketa.

Erreferentziak
  1. Natalia Iguiñiz: "Para los momentos Kodak está la publicidad". .
  2. Garzón, María Teresa. Si Te Dicen Perra... Tienen Razón. Representación, Identidad Política Y Ciberfeminismo En "perrahabl@". .
  3. Si te dicen perra… tienen razón. .
  4. INCA - Investigación Nacional Crítica y Arte. .
  5. PABELLÓN NACIONAL : MAC Lima. .

Kanpo estekak
  • Natalia Iguiñizen bloga lamula.pe albisteen web atarian
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.