Monteiro Lobato

1882ko apirilaren 18an jaio zen José Renato Monteiro Lobato, Taubatén, José Bento Marcondes Lobato eta Olímpia Augusta Monteiro Lobato familian. Hamaika urterekin José Bento izena hartu zuen bere aitaren inizialak idatzita zeuden makila erabiltzeko[1]. Hamalau urterekin ingelesez eta frantsesez hitz egiten zuen jada. Adin honetan, Rabiscando testua idatzi zuen, bere lehen lan ezaguna bihurtu zena[2]. Artikuluak idatzi zituen Pátria, H2S eeta O Guarany aldizkarietarako Josben e Nhô Dito ezizena erabiliz[3].

1897ko abenduan São Paulora joan zen prestaketa-ikastaroan ikastera. O Patriota e A Pátria aldizkariarekin kolaboratu zuen. Prestakuntza-ikastaroaren ostean, Zientzia eta Letren Institutuan ikasten hasi zen.

1898ko ekainaren 13an aita galdu zuen, biriketako kongestioz hil zena. Bere ama, depresioaren biktima, 1899ko ekainaren 22an hil zen[4].

1904an zuzenbidean lizentziatu eta Taubatéra itzuli zen. Hurrengo urtean São Paulon bizi zen Maria Pureza da Natividade de Souza e Castro (Purezinha) ezagutu zuen (1885-1959). 1906an hasi ziren harremanak egiten eta 1908ko martxoaren 28an ezkondu ziren[5]. Lau seme-alaba izan zituzten: Marta (1909an jaioa), Edgar (1910ean jaioa), Guilherme (1912an jaioa) eta Rute (1916an jaioa)[6].

1918ko uztailean Urupês ipuin eta kroniken bilduma argitaratu zuen (bereizita ipuin hauek argitaratu ziren O Estado de S. Paulo aldizkarian 1912az geroztik). 1920an haurrentzako lehen liburua argitaratu zuen, A Menina do Narizinho Arrebitado. Liburu honetan, Lúcia (Narizinho) pertsonaia aurkeztu zuen lehen aldiz. Hortik aurrera, Lobatok haurrentzako liburu arrakastatsuak idazten jarraitu zuen.

1948ko uztailaren 4an hil zen São Paulon.

Monteiro Lobaturen liburuak gaztelaniarara[7], italierara[8][9], errusierara[10][11][12], polonierara[13], estonierara[14], ukrainerara[15], bulgarierara[16], letonierara, txinerara eta tibeterara[17] itzulita daude.