Mena Harana
Mena Harana[1] (gaztelaniaz eta ofizialki, Valle de Mena) Burgosko probintziako (Espainia) ipar-ekialdeko udalerri bat da. Merindadeetan kokatua, mugakide hauek ditu: hegoaldean Burgosko Lausa Harana, Junta de Traslaloma eta Merindad de Montija; iparraldean Bizkaiko Enkarterriak; ekialdean Arabako Aiara ibarra; eta mendebaldean Kantabriako Soba ibarra.
Mena Harana Valle de Mena | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Espainiako udalerria | |||||||||||
Administrazioa | |||||||||||
Estatu burujabe | Espainia | ||||||||||
Autonomia | Gaztela eta Leon | ||||||||||
Probintzia | Burgosko probintzia | ||||||||||
Alkatea | Armando Robredo Cerro (en) | ||||||||||
Izen ofiziala | Valle de Mena | ||||||||||
Jatorrizko izena | Valle de Mena | ||||||||||
Posta kodea | 09580 eta 09585–09589 | ||||||||||
INEk ezarritako kodea | 09410 | ||||||||||
Herriburua | Valle de Mena (en) | ||||||||||
Geografia | |||||||||||
Koordenatuak | 43°06′05″N 3°16′53″W | ||||||||||
Azalera | 263 km² | ||||||||||
Altuera | 319 m | ||||||||||
Mugakideak | Lausa Harana, Junta de Traslaloma, Merindad de Montija, Soba, Karrantza, Artzentales, Balmaseda, Zalla, Gordexola, Artziniega eta Aiara | ||||||||||
Demografia | |||||||||||
Biztanleria | 4.096 (2023) 66 (2022) | ||||||||||
| |||||||||||
Dentsitatea | 15,57 bizt/km² | ||||||||||
Informazio gehigarria | |||||||||||
Ordu eremua | UTC+01:00 | ||||||||||
Matrikula | BU | ||||||||||
valledemena.es |
Geografia
Oso udalerri handia eta biztanle-dentsitate txikikoa da. 59 herritan eta 128 herrixkan banatuta dago. Hiriburua Villasana de Mena du. Haraneko ibai nagusia Cadagua da, eta Ordunteko mendilerroan natura-erreserba bat eratu da.
Kostaldetik hurbilago dagoen Gaztela eta Leongo udalerria da. Udalerriaren iparraldeko muturretik Bizkaiko golkoraino, lerro zuzenean, 18 kilometro baino ez daude. Ipar-mendebaldean Zalama mendia dago (1341 m).
Merindadeak eskualdekoa den arren, haran hau Kantauriar mendikatearen iparraldeko isurialdean dago. Cadagua ibaiak harana zeharkatzen du eta, bere jaiotza, ibaiak bere izena hartzen duen herrian dago. Udalerriaren hegoaldean, La Peña mendiak ditu, eta iparraldean, Ordunteko mendilerroa, bertan dagoen urtegiari izena ematen diona. Elizaren ikuspuntutik, Santanderko elizbarrutiaren parte da haran hau.
Mena Harana, argi mugatutako ertzak dituen sakonune bat da, eta ikuspuntu geologiko batetik, sedimentuen lodiera handiak izateagatik bereizten da, emeki tolestuak eta gatz-diapiroek nahastuak.
Hidrografia
Hidrografikoki, Mena harana salbuespena da Gaztela eta Leongo testuinguruan, Kantauri isurialdeko erkidegoko eremu bakanetakoa eta Burgosko bakarra delako. Zehazki, Mena Haraneko sare hidrografikoko urak Bilboko itsasadarraren ezkerraldetik isurtzen dira, Barakaldo eta Bilbo arteko muga fisikoan, zuzenean Bizkaiko Golkoan itsasoratzen dena.
Berez, Mena haraneko udalerria ondo definitutako hiru haranek osatzen dute: Ordunte ibaiaren harana, Cadagua ibaiarena eta Tudelakoa, zenbait errekaz osatua.
Ibai nagusiak Ordunte eta Cadagua dira, ibilbidea eta emaria direla eta, baita aztergai dugun eremuaren zatirik handienaren drainatzea direlako ere. Beste ur-ibilgu garrantzitsu batzuk Romarín, Ayega, Artziniega eta San Miguel dira. Ordunteren ibaiadar garrantzitsuenak La Garma, Santiago, Las Torcas, Vallondo, Los Hoyuelos, Burceña eta Alisal dira. Halaber, Cadaguaren ibaiadar garrantzitsuenak Hijuela, Los Valles, La Rata, Arroyo del Escaño, San Miguel eta Ordunte dira.
Banaketa administratiboa
Udalerriak 43 udalerria baino lurralde-eremu txikiagoko erakunde ditu:
|
|
Gainera, beste herri asko ditu:
|
|
|
|
Demografia
Haraneko auzorik jendetsuenak (2010)[2] | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
# | Herria | Biztanle | |||||
1.a | Villasana de Mena | 1.554 | |||||
2.a | Villanueva de Mena | 238 | |||||
3.a | Maltranilla | 121 | |||||
4.a | Lezana de Mena | 111 | |||||
5.a | Nava de Ordunte | 89 | |||||
6.a | San Alberto (Sopeñano), | 80 | |||||
7.a | Villasuso | 76 | |||||
8.a | Cerezo (Entrambasaguas) | 74 | |||||
9.a | Sopeñano | 72 | |||||
10.a | El Berrón | 62 | |||||
Besteak: | 2.477 | ||||||
Guztira: | 3.921 | ||||||
1842 | 1857 | 1860 | 1877 | 1887 | 1897 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2001 | 2007 | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2610 | 7110 | 7228 | 6405 | 6310 | 6145 | 6132 | 5972 | 5720 | 5877 | 5502 | 5531 | 5417 | 4502 | 5038 | 4087 | 3229 | 3704 |
Garraioa
Udalerrira sartzeko bide nagusia CL-629 errepidea da, ekialdetik mendebaldera bailara osoa zeharkatzen duena, Balmaseda eta Bercedo Villasana de Menarekin lotzen dituena. Horri esker, Bizkaitik sar daiteke, batetik, eta Burgostik (Villarcayotik), bestetik. Errepide honek, mendebaldetik N-629 errepidearekin lotzen du, Kantabriarekin komunikazioa ahalbidetzen duena.
Harana zeharkatzen duten beste bi errepide garrantzitsu, alde batetik, BU-554 errepidea (Villasana – Artziniega) da, udalerria eta Araba lotzen dituena. BU-550 errepideak (Artziniega – Quincoces de Yuso) Lausa Haranetik sartzeko aukera ematen du. Gainera, ipar-ekialdeko muturrean, CL-629 errepidea igarotzen da (Gasteiz–Ramales de la Victoria), Balmaseda eta Artziniega herriak lotzen dituena.
Era berean, tokiko errepide batzuk daude, herriguneak lotzeko. Nabarmentzekoa da Sopeñano Villasana de Menarekin lotzen duena, baita Villanueva de Menatik Nava de Orduntera doan errepidea ere.
Komunikazio-bideekin amaitzeko, nabarmendu behar da ekialdetik mendebaldera, CL-629 errepidearekin paraleloan, FEVE trena dabilela Bilbotik La Roblara, orain dela gutxira arte zama-tren gisa bakarrik erabiltzen zutena. Iraganean bidaiariak garraiatzen zituen, eta helburu horretarako erabiltzen dute berriro gaur egun.
Ondasun nabarmenak
Udalerriak ondare historiko-artistiko handia du, eta ondare erromaniko handia. Bereziki esanguratsuak dira Sionesko eliza eta Vallejoko eliza, La Peñako mendien magalean dauden herriak baitira. Mena Harana Gaztelako Erresumaren jatorrizko gunea da; 800. urtean, Taranco herrian, tradizioak dio Gaztela testimonialki jaio zela, geroago Donemiliaga Kukulako monasterioan transkribatutako dokumentu batean azalduko zutena, eta jatorrizko arte erromanikoaren aztarnek antzinatik kristau presentzia handia erakusten dutela.