Maria Luisa Haitikoa

Marie-Louise beltz askeen familia batean jaio zen; haren aita Couronneko Cabo Haitiano hotelaren jabea zen. Henri Christopherekin ezkondu zen hiri horretan 1793an. Lau seme-alaba izan zituzten: François Ferdinand (1794-1814), Françoise-Améthyste (1798-1840), Athénaïs (1800-1839) eta Victor-Henri (1804-1820).

1802an hasitako frantziar inbasioan, bera eta bere seme-alabak klandestinitatean bizi izan ziren 1804 arte, Haitiko Lehen Inperioa aldarrikatu arte.

1811n, Marie-Louiseri "Haitiko Erresumako Erregina ezkontidea" titulua eman zioten. Estatus berriak zeremonia-lanak emateaz gain, ohorezko damak, idazkari bat eta bere gortea eman zizkion. Erregina aktiboa izaten saiatu zen. Bere postua serioan hartu zuen, eta "nazioak eman zion" tituluak ere bete beharreko erantzukizun eta betebeharrak zituela adierazi zuen. Horrela, Europan bezala, Sans-Souci Jauregian ezarritako gorteko ekitaldi eta zeremonien anfitrioi izan zen.

Senarrak urriaren 8an bere buruaz beste egin eta 1820ko urriaren 18an bere semea hil ondoren, alabekin geratu zen jauregian, harik eta senarraren jarraitzaileek hilotzarekin batera eskoltatu zituzten arte. Handik irten ondoren, jauregiari eraso egin eta arpilatu egin zuten. Marie-Louiseri eta haren alabei Lambert jabetza eman zitzaien hiriburutik kanpo. Han, presidente berriak bisitatu zuen Jean-Pierre Boyer, eta hark babesa eskaini zion. Port-au-Princen ezartzeko baimena eman zitzaien. Marie-Louise lasai eta etsigarri gisa deskribatu zuten, baina alabak, Athenais bereziki, mendeku gogoz.

1821eko abuztuan, Haititik atera zen alabekin, flota britainiarraren babespean, eta Londresera joan zen. Zurrumurruak zeuden, emazteak diru baten bila zebilela, senarrak Europan gordetako hiru milioi dolarren bila.

Marie Louise Italian bizi izan zen, diskretuki, bere bi alabak Pisan zituela, Toscanako Dukerri Handian. 1831n eta 1839an hil ziren arte. Erromara bisita handia egin zuten 1828an. 1951n Pisan hil zen. Hil baino lehentxeago, Haitira idatzi zuen itzultzeko baimena eskatzeko.