Maria Lacerda de Moura

Mourako Maria Lacerda (Minas Gerais, 1897 – Río de Janeiro, 1945) anarkista indibidualista eta feminista izan zen, Brasilgo arlo politiko, literario eta kulturalen ekintzailea, idazle polemikoa, XX. mendeko lehen hamarkadetako hizlari ospetsua.[1]

Maria Lacerda de Moura

Bizitza
JaiotzaManhuaçu, 1897ko maiatzaren 16a
Herrialdea Brasil
HeriotzaRio de Janeiro, 1945eko martxoaren 20a (47 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakportugesa
Jarduerak
Jarduerakkazetaria eta idazlea

Biografia

Barbacenako Eskola Arruntean lizentziatu zen 1904an, eta anarkisten ideia antiklerikal eta pedagogikoez interesatu zen, batez ere Espainiako gobernuak 1909an fusilatutako.Francisco Ferrer Guardiaren ideiez.

Gero São Paulon bizi izan zen, eta handik hainbat artikulu eta liburu idatzi zituen moral sexual burgesa hurbiletik kritikatuz, emakume aberats edo pobreen aurkako zapalkuntza sexista salatuz. Idazleak aukeratutako gaien artean, honako hauek zeuden: gazteen sexu-hezkuntza, birjintasuna, maitasun librea, sexu-gozamenerako eskubidea, dibortzioa, amatasun kontzientea eta prostituzioa, garai hartako emakumeek gutxi eztabaidatzen zituzten gaiak.[2][3] Hainbat egunkaritan argitaratu zituen artikuluak, batez ere Brasilgo, Argentinako, Uruguaiko eta Espainiako prentsa anarkistan, eta 1923an Renascença aldizkaria kaleratu zuen, emakumeen prestakuntza intelektual eta moralari buruzko gaietan espezializatua. Era berean, zenbait saiakera argitaratu zituen, eta horietako batzuk: Em torno da educação (1918); A mulher moderna e o seu papel na sociedade atual (1923); Religião do Amor e da Beleza (1926); Han Ryner e o amor plural (1928); Amai e não vos multipliqueis (1932); A mulher é uma degenerada? (1932) et Fascismo: filho dileto da Igreja e do Capital(s/d).[1]

Brasilgo feminismoaren aitzindarietako bat izan zen, 1921ean Nazioarteko Federazio Feminista sortu zuen. Anarkista eta feminista, bere garaiko langileen eta sindikatuen mugimenduekin ere bat egin zuen.

1928 eta 1937 bitartean, ekintzaile libertario hau komunitate bateko kide izan zen Guarareman (pentsalariz eta erbesteratuz osatutako komuna anarkistan), bere jarduera intelektualaren aldi gogorrenari zegokionez. Garai hartako esperientzia honelaxe deskribatu zuen: «eskolarik gabe, elizarik gabe, dogmarik gabe, akademiarik gabe, makulurik gabe, gobernuaren, erlijioaren eta gizartearen aurreiritzirik gabe.». Getúlio Vargasen gobernu errepresiboa zela eta, komunitatetik alde egin behar izan zuten, eta Maria Rio de Janeirora joan zen bizitzera. Han irratiz hitz egiten aritu zen eta hainbat jardueratan parte hartu zuen, hil arte.

Lanak
  • "A fraternidade na escola" (1922)
  • "A mulher tuterna e o seu papel no sociedade" (1923)
  • "A mulé her uma degenerada?" (1924)
  • "Religião do amor e da beleza" (1926)
  • "Amai-vos e não vos multipliqueis" (1931)
  • "Han Ryner e o amor no plural" (1933)

Erreferentziak
  1. Maria Lacerda de Moura, 1887-1944 en Singularidades
  2. das Neves, Roberto. (1980). Entre Colunas: Ensaios sociológicos e filosóficos. (1ª. argitaraldia).
  3. Hochschartner, Jon. (2014). Socialists and Animal Rights v. 6. (1ª. argitaraldia).

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.