María Tubau
María Álvarez Tubau (Madril, 1854ko maiatzaren 4a- 1914ko martxoaren 13a) Madrilgo aktorea izan zen, María Guerreroren garaikidea.
María Tubau | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | María Álvarez Tubau |
Jaiotza | Madril, 1854ko maiatzaren 4a |
Herrialdea | Espainia |
Heriotza | Madril, 1914ko martxoaren 13a (59 urte) |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Ceferino Palencia (en) |
Seme-alabak | ikusi
|
Familia | ikusi
|
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania katalana |
Jarduerak | |
Jarduerak | antzerki aktorea |
Enplegatzailea(k) | Madrilgo Goi Mailako Errege-Musika Kontserbatorioa Teatro Apolo (en) |
Kidetza | Espainiako Emakumeen Elkarte Nazionala |
Biografia
Espoz eta Mina de Madrid kaleko 14. zenbakian jaioa, María Álvarez Mercedes Tubauren (Bartzelonakoa) eta Manuel Álvarez Roblesen (Avilésekoa) alaba izan zen. Hamabi urte zituela hasi zen interpretazioan, Matilde Díezekin batera, eta Vicorekin osatu zuen prestakuntza, Apolo antzokian eta Emilio Mariorekin, komedian. Aktore komiko gisa eta antzerki erromantiko deritzon generoan nolabaiteko ospea lortu zuen.
Ibilbidea
1877an lehen aldiz ezkondu eta alargun geratu ondoren, 1882an berriro ezkondu zen Ceferino Palencia antzerkigile eta antzerki-zuzendariarekin, eta bere karrera indartu zuen, Madrilgo eszenako interpreterik garrantzitsuenetakoa bihurtu arte; elkarrekin osatu zuten beren antzerki-konpainia Teatro de la Princesan.[1][2]
Bere garaiko autore espainiar garaikideen lanak interpretatu zituen, hala nola Vital Aza, Ramos Carrión, Eusebio Blasco eta Benito Pérez Galdós (1896an estreinatutako antzerki-bertsio polemikoan Doña Perfektaren interpretazio berezi eta polemikoan). Leandro Fernández de Moratín edo Bretón de los Herreros bezalako neoklasizista ilustratuak ere eszenaratu zituen, baina Espainiako antzerki-panoraman egindako ekarpen handiena Henry Bataille, Victorien Sardou edo Alexandre Dumas (semea) bezalako dramaturgo frantsesak sartzea izan zen.
Aintzatespenak
Hogeita hamazazpi urte zituela, "Arte Dramatikoko doktore" izendatu zuten, 1891n argitaratu eta José Zorrilla, Nuñez de Arce, Campoamor, Emilio Castelar eta José de Echegaray kazetari, politikari eta intelektualek sinatutako agiri batean.[3]
Espainian eta Amerikan birak egin zituen, eta 1904tik Madrilgo Musika eta Deklamazio Kontserbatorioko irakasle izan zen. 1914an hil zen.[4]
Erreferentziak
- Registro parroquial, pág. 51 Consultado en octubre de 2014
- Reseña biográfica en el Diario ABC, 25 de marzo de 1967
- Teatro español para la infancia y la juventud (pág. 34) Revisado en octubre de 2014
- Necrológica en el diario La Vanguardia. 14 de marzo de 1914 Consultado en octubre de 2014