Mantxuria

Mantxuria izena honako lurraldeak izendatzeko erabiltzen da (txikienetik handienera):

• Ipar-ekialdeko Txina: Heilongjiang, Jilin eta Liaoning probintziak
• Barne Mantxuria: Aurrekoa gehi Barne Mongoliaren ipar-ekialdea (Hulunbuir, Hinggan, Tongliao eta Chifeng).
• Aurrekoak gehi Kanpoko Mantxuria (Errusiako Mantxuria).
• Aurrekoak gehi Sakhalin uhartea.

Lurralde menditsua da, Sungari eta Liao ibaiek zeharkatzen dutena. Klima kontinentala du, oso gogorra; udak beroak dira eta neguak, luzeak eta hotzak. Sortaldea sartaldea baino euritsuagoa da.

Artzainak bizi izan dira betidanik Mantxurian. XX. mendean, hala ere, asko ugaldu da biztanleria: 1910. urtean 15 milioi biztanle zituen eta 1982an, 91 miloi inguru, Txinatik emigrazio handia izan baita. Gaur egun, Mantxurian 60.000.000 txinatar inguru bizi dira.

Ekonomia nekazaritzan (laboreak) oinarritzen da. Meagintzak ere (burdin, zink, ikatz, berun, kobre, zilar eta urrea) garrantzi handia du. Industria, berriz, Mantxuria japoniarren mende egon zenean hasi zen indartzen eta Txinako industriagune nagusia da gaur egun.

Txinako Inperioaren barruan egon zen Mantxu dinastiaren garaian (1644-1912). 1896. urtean Errusiako Inperioak Port Arthur eta Dairen lurraldeak menderatu zituen. Errusiar-japoniar gerra bukatu zenean, lurralde horiek Japoniaren mende gelditu ziren (1905). 1932. urtean japoniarrek Mantxuria osoa konkistatu zuten eta hurrengo urtean estatu sasi burujabe izendatu zuten, Mantxukuo izenaz: sasi estatu hori Bigarren Mundu Gerran Estatu Batuen parte hartzearen arrazoietako bat izan zen, beren interesen aurka baitzegoen. 1945ean Sobietar Batasuneko armada sartu zen Mantxurian. Haiek alde egin zutenean, Txinako lurralde bihurtu zen berriro (1950).