Maginot lerroa

Maginot lerroa[1] (frantsesez: Ligne Maginot) Frantziako gobernuak 1927-1936 bitartean, André Maginot gerra ministroaren gomendioz, Belgika, Luxenburgo, Alemania, Suitza eta Italiarekiko mugetan eraikitako gotorleku-sistema izan zen[2]. Maginot lerroa izena erabiltzen da bai gotorleku-sistema osoa izendatzeko, bai Alemaniako mugan dauden fortifikazioak bakarrik adierazteko. Italiako mugan daudenei Alpeetako lerroa deritzaie.

Maginot lerroa
Kokapena
Historia eta erabilera
Irekiera1928
KudeatzaileaFrantziako Indar Armatuak
KomisarioaPaul Painlevé
Izenaren jatorriaAndré Maginot
Arkitektura
Materiala(k)Hormigoi armatua

    Sistema honek bere sortzaileari zor dio izena: André Maginoti, garai hartako Frantziako gerra ministroari; Lehen Mundu Gerrako elbarria, 1922an proiektua hasi eta 1932an hil zen bere lana amaitua ikusi gabe.

    Proiektuaren zati funtsezkoena 1936an amaitu zen, Adolf Hitlerren mehatxua puri-purian zegoenean. Maginot lerroa munduan eraiki den defentsa-lerro militar handiena da. 5.000 milioi frankoko kostua izan zuen (5.000 milioi euro baino gehiago).

    Gotorleku-lerro honek 108 gotorleku nagusi ditu (beraien artean 15 km-ko distantziarekin), gotorleku txiki asko eta 400 galeria (100 km) baino gehiago.

    Estrategia-akatsa

    Lerroak ez zuen Frantziaren porrota eragotzi Bigarren Mundu Gerran (1940). Bestalde, alemaniarrek fortifikazio-lerrora inguratu eta erasotu zuten Sedan inguruan, eta horrela, aliatuen ejertzitoak bitan banatu zituzten.

    Erreferentziak
    1. EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak
    2. Lur entziklopedietatik hartua.

    Kanpo estekak
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.