Luzio Vitelio

Luzio Vitelio Veteris (zaharra) (K.a. 5-51), Publio Vitelio kuestorearen lau semeetatik gazteena zen, eta, hauetatik, kontu politikoengatik hil ez zen bakarra. Tiberioren erregealdian, kontsul izan zen 34an, eta Siriako gobernari 35ean. Kaligula jasan behar izan zuen eta Klaudio enperadorearen emaztea eta enperatriza zen Valeria Mesalinaren faboritoa zen. Klaudioren erregealdian, beste bi alditan izan zen kontsul, 43 eta 47an, eta Erroma gobernatu zuen enperadorea Britaniako konkistara joan zen garaian, Klaudio Agripina Minorrekin ezkondu zen garaian, 48 edo 49an, Viteliok, zentsore bezala zerbitzatu zuen.

Eragin handia izan zuen, eta bere izaera nabarmenagatik ezaguna izan zen, erromatar senatari batek, behin, traizioagatik salatu zuen arren. Paralisi baten ondorioz hil zen 51n. Estatu hileta jaso zuen, eta Rostran estatua bat eraiki zuten bere omenez, "Enperadorearekiko leiala" testua zeramana.

Sextilia izeneko emakume erromatar batekin ezkondu zen, familia garrantzitsu bateko ospe handiko emakumea zena. Honekin, bi seme izan zituen:

• Luzio Vitelio II.a
• Aulo Vitelio (69an, denbora laburrez, enperadore izan zena)