Luz Casanova

Florentino Rodríguez-Casanova, Oviedoko gobernadore zibila, eta Leónides García San Miguel eta Zaldúaren, Onteroko markesaren alaba. Bere aitabitxia Julián García San Miguel eta Zaldúa izan zen, Justizia Ministroa.[1][3]

Aita eta aitona hil ondoren, familia Madrilera joan zen 1885ean. Hiriburuko behartsu eta babesgabeekin, bereziki kaleetan bizi ziren emakumeekin, arduratu zen. 1897an Lourdesko santutegira erromes joan ondoren, “Patronato de Enfermos” sortzea erabaki zuen.[1][2][4]

1902an eskola bat ireki zuen, gerora auzo marjinaletako haur eta gazte pobreen hezkuntzari laguntzeko sortutako ikastetxe txikien sarea osatuko zuena.[1][2][3]

1910ean “Patronato de Enfermos” sortu zen, langile pobreei laguntza mediko eta espirituala emateko asmoz. 1924an helburu horri heltzeko komunitate bat sortu eta kongregazioa sortzeko baimena eskatu zuen. 1927an Madrilgo gotzainak “Jesusen Bihotz Sakratuaren Dama Apostolikoak” kongregazioaren sorrera onartu zuen.[1][2][3]

1929an, Críspulo Moro Cabeza arkitektoak Madrileko Habana pasealekuko 198 zenbakian Jesusen Bihotz Sakratuaren Ama Apostolikoen Nobiziatuaren lanak aurrera eraman zituen.[5] Eta 1930ean, taldeak bere lanbide erlijiosoari ekin zion.[1][3]

Une horretatik aurrera, kongregazioa geografikoki zabaldu eta etxeak ireki zituen Granadan, Bartzelonan, Valentzian eta baita Erroman ere.[1]

Gerra zibila kolpe latza izan zen kongregaziorako, baina behin amaituta, berriro ekin zioten gizarte-lanari.[1] 1943an, Pio XII.a aita santuak kongregazioaren konstituzioari behin-behineko onespena eman zion.[1]

1946an Bilbon Apostólicas Etxea sortu zuen, Cáritas, Gizakia eta EDE Fundazioaren egoitza dena.[6]

• Biografía de Dª Luz Casanova. Fundadora de las Damas Apostólicas del Sagrado Corazón de Jesús . María de Echarri. Editorial: Artegrafia, Madrid, 1951
• Luz R. Casanova: El amor dijo sí. Iturbide, E. Ediciones Marianas. 1961. 22 cm. 360 p

• Fundación Luz Casanova
• Fundación Luz Casanova (rtve.es)