Luis XVII.a Frantziakoa

Luis eta bere senideak amarekin, Marie Antoinette

Luis Versaillesko jauregian jaio zen 1785eko maiatzaren 27an eta Luis XVI.aren eta Marie Antoinetteren bigarren semea izan zen, Maria Teresa Frantziakoa eta Luis Joseren ondoren. Yolande de Polastron, Polignaceko dukesa zena, Frantziako infanteen aña izendatu zuten eta Marie Antoinette erreginak, Agathe de Rambaud aukeratu zuen Normandiako dukea zaitzeko. 1789an, bere Luis Jose anaia zaharragoa hil zenean, Delfin egin zuten, hau da, Frantziako tronuaren oinordeko.

Alain Decauxek horrela idatzi zuen:

Bere laguna Louise Elisabeth, Tourzeleko markesa, Luis XVI.a Frantziakoaren eta bere emaztea Marie Antoinetteren seme-alaben azkeneko aña izan zen.

1792an, familia osoa espetxeratu zuten eta errege-erreginak, Luis eta bere arreba Maria Teresa Frantziakoa eta hauen izeba Isabel Pariseko Templeko presondegian sartu zituzten.

1793ko urtarrilaren 21ean, Luisen aitari lepoa moztu zioten eta monarkikoek Luis XVII.a gaztetxoa izendatu zuten hurrengo errege. Absolutismoaren ikur, Katalina II.a Errusiakoak laguntza osoa eman nahi izan zion errege berriari eta Luis XVII.aren erregealdia onartzen ez zuen oro bere erreinutik kanporatuko zuela agindu zuen. Monarkikoen laguntza sutsua jaso zuen eta haien estandarteetan Vive Louis XVII irakur zitekeen.

1793ko abuztuaren 14an, Marie Antoinette erregina ohiaren aurkako epaiketa hasi zen eta Tinville fiskalak amaren aurka deklaratzea behartu zuen Delfina. Epaimahaiaren aurrean, umeak ama eta izeba salatu behar izan zituen masturbaziora bultzatu zutelako eta sexu harremanetara behartu zutelako. Haserre, Marie Antoinettek jendaurrean zeuden emakumeei eskatu zien laguntza eta liskar galantak piztear egon ziren. Hala ere, urrian, erregina izandakoak gilotinan bukatu zituen bereak eta semeak preso jarraitu zuen baldintza penagarrienetan, Antoine Simon zapatagilearen begiradapean.

Ziurrenik, 1795eko ekainaren 8an, peritonitis larri batek hil zuen Luis txikia Templeko espetxean. Hil eta bi egunetara, haren gorpua Pariseko Santa Margarita hilerrian zegoen izenik gabeko hilobi batean ehortzi zuten beste gorpu batzuekin batera, eta hortxe galdu zen Luis XVII.aren arrastoa.

1795ean, bere osaba zen Proventzako kondeak Luis XVIII.a izena hartu zuen beretzat, dinastiaren zenbakia errespetatuz, baina 1814ra arte ez zen errege izatera iritsiko.

Luis XVII.aren bihotza

Philipe-Jean Pelletan izeneko mediku errepublikarra ari zitzaion Luis XVII.ari autopsia egiten eta, momentu historikoa zela-eta, bihotza atera eta, alkohol etilikoz beteriko pote batean sartuz, bere etxeko liburutegian ezkutatu zuen. Pelletan hil zenean, bihotza errekisatu eta Parisko Artzapezpikutzaren babesean geratu zen.

1830ean, berriro egin zuen eztanda iraultzak eta Parisko Artzapezpikutzaren eraikina suntsituta geratu zen. Pelletanen semeak berreskuratu zuen ditxosozko potea. Luis XVII.aren bihotza hemendik hara ibili zen urtetan eta esku askotan ibili zen Karlos Borboikoarengana iritsi baino lehen. Hau, Frantziako tronurako erregenahia zen eta Frohsdorfeko gazteluan gorde zuen altxorra, Vienan.

Bigarren Mundu Gerra garaian, bere alabak Italiara eraman zuen bihotza eta, 1975ean, honen alabek Bauffremonteko dukeari eman zioten, Frantziako Memorialaren presidenteari (Urtero antolatzen dute hauek meza Luis XVI.a, Luis XVII.a eta Marie Antoinetteren ohorez. Denboraren joanean, Bauffremonteko dukeak Pariseko St. Deniseko kabildoari eman zion eta hantxe geratu zen ikusgai, norena zen argitu gabe. Münster unibertsitateko Ernst Brinkmann eta Lovaina unibertsitateko Jean Jacques Cassiman irakasleen ikerketek Marie Antoinette eta bere bi ahizpen ile batzuk aztertu zituzten eta ADNa konprobatu. Horri esker, 2000ko apirilean, erreginaren ADNa eta Templen hil zen mutiko haren bihotza lotzea lortu zuten.

2004ko ekainaren 8an, Pariseko Saint Denis basilikan Luis XVII.ari eskainitako hiletak ospatu ziren eta haren bihotza errege kriptan gorde zuten, aita Luis XVI.a eta ama Marie Antoinetteren ondoan.

Luisen heriotzaren inguruko misterioak faltsukeria ugari piztu zuen eta Delfin faltsu ez gutxi agertuz joan ziren. Ezagunenetakoa Karl Wilhelm Naundorff izango zen.

Kasu berezia izan zen Pierre Benoît Delfin faltsuarena, bere burua Delfina zela esan ez zuen bakarra. Argentinan bizi zen ingeniari frantsesa zen eta zurrumurru ugari zebilen haren inguruan: Templetik alde egitea lortu zuela, Calaiseko arrantzaleen artean hezi zela eta Pierre Benoîten nortasuna beretu zuela. Gerora, Buenos Airesera alde egin eta familia egin zuen han. Ez zen sekula argitu nola hil zen, baina sendagile frantses batek pozoitu ote zuen esan ohi da. Marie Antoinetterena izan zitekeen txikorda ile-hori bat eramaten omen zuen beti gordeta. Margolaria omen zen, baina 3 erretratu besterik ez zaizkio ezagutzen; Delfinaren ama, arreba eta izebarenak. Berak egindako marrazki bat ere aurkitu zen, hizkiak era barrokoan lotuz: L.C.R.F.P.B. Horrela interpretatu zituzten hizki haiek: Luis Carlos.Rey de Francia.Pierre Benoît