Louis de Bonald

Louis Gabriel Ambroise, Bonaldeko bizkondea (La Monna, 1754ko urriaren 2a - ibidem, 1840ko azaroaren 23a) frantziar filosofo eta politikari kontrairaultzailea izan zen.

Louis de Bonald
Irudi gehiago
general council of Aveyron (en) presidentea 1825 - 1826 Frantziako parea 1823ko abenduaren 23a - 1830eko uztaila general council of Aveyron (en) presidentea 1821 - 1823 seat 30 of the Académie française (en) 1816ko martxoaren 21a - 1840ko azaroaren 23a ← Jean Jacques Régis de Cambacérès - Jacques-François Ancelot (en) → Q59710810 1815eko abuztuaren 22a - 1823ko abenduaren 23a Mayor of Millau (en) 1785eko abuztuaren 6a - 1790eko uztailaren 20a
Bizitza
Jaiotza	Monna Castle (en) , 1754ko urriaren 2a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Monna Castle (en) , 1840ko azaroaren 23a (86 urte)
Heriotza modua	: asma
Familia
Seme-alabak	ikusi Victor de Bonald (en) Louis Jacques Maurice de Bonald (en) Henri de Bonald (en)
Leinua	Q3065688
Hezkuntza
Heziketa	College of Juilly (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, saiakeragilea, idazlea eta filosofoa
Jasotako sariak	ikusi San Luisen Errege Ordena Militarreko zalduna
Kidetza	Frantses Akademia
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa

Noblezia proventzaleko familia bateko kidea, amak erruki katoliko zorrotz batean hezi bazuen. Ondoren Parisen hezi zen oratoriotarrekin. 1772tik 1776ra Luis XV.a Borboikoaren zerbitzuko mosketarien kide izan zen.

1785ean Millauko alkate izendatu zuten eta 1790ean diputatu hautatu zuten. Hasieran 1789ko Frantziako Iraultza babestu zuen, baina neurri erlijiosoen aurka agertu zen eta 1791n Alemaniara emigratu zuen eta ondoren Suitzara. Suitzan idatzi zuen Theorie du Pouvoir Politique et Religieux dans la Societe Civile Demontree par le Raisonnement et l 'Histoire, eta 1797an Parisera itzuli zen, bertan barneko erbestealdi batean geratuz. 1802ko amnistiaren ondoren, askatasun handiagoa izan zuen bidaiatzeko eta argitaratzeko.

Borboien berrezarkuntzarekin aurrera egin zuen. Luis XVIII.ak Frantses Akademiako kide izendatu zuen. 1815etik 1823ra Diputatuen Ganberako eta alderdi ultra errealistako kide izan zen. François-René de Chateaubrianden laguna izan zen, eta biek Le Mercure de France aldizkaria zuzendu zuten eta Juliette Récamierren aretoakoak izan ziren.

1822an Estatuko ministro izendatu zuten, eta Frantziako pare izendatu zuten; beraz, Pareen Ganberan sartu zen. 1827an Zentsura Batzordeko buru izateko izendatu zuten. 1830eko uztaileko Iraultzaren garaipenaren ondoren, bizitza publikotik erretiratu zen.

Bere filosofia politikoa honako hauetan oinarritzen zen: gizateriaren erorketaren ideian, gizakiaren gaitzerako joera erreprimituko zuen gobernu indartsu baten premian eta gizakia izaki sozial baten sinesmenean. Ezkontza sekularizatzearen, dibortzioaren eta herentzien banaketaren aurka agertu zen. Eskola tradizionalista edo teokratikoko idazle nagusietako bat izan zen, Félicité Robert de Lamennais, Pierre-Simon Ballanche eta Ferdinand von Eckstein idazleekin batera. Gobernu onaren printzipioak tradizioan eta Idazteunean oinarritu behar ziren.

Testu antisemitak ere argitaratu zituen, eta eragin handia izan zuen XIX. mendeko kontserbatzaileengan.