Lahmu

Lahmu (Lakhmu) eta Lahamu (Lakhamu) mesopotamiar mitologiako bi jainko anai-arreba dira, Apsu eta Tiamaten semeak. Ohi iletsuak edo bizartsuak bezala ezagutzen dira, baita lokatztsuak bezala ere. Hiru kiribil pare zituzten eta kolore gorriko faja hirukoitz bat izan ezik, erabat biluzik zeuden. Suge bat bezala irudikatuak ziren. Esaten denez eurek lurra (lokatza) edo sedimentua ordezkatzen zuten, hortik "lokatztsuak" ezizena, "pentsalariak" bezala ere ezagutuak izateaz gain. Beharbada eurak izan ziren Ansar eta Kisarren gurasoak, lurreko eta zeruko ostertzak. Tiamatek Kinguri "Patuaren Taulatxoak" eman zizkionean, bere senarra zen Apsuren erailketa Enkiren esku mendekatu guran (Enuma Elish), Ansharrek kontzilio batetara deitu zituen jainkorik zaharrenak eta Kappa bidali zuen jainko hauek ekartzeko eta Marduki lagun ziezaioten, eta euren printzearen pareko toki bat aurkitu zuten berarentzat. Enki/Earen zerbitzura zuten funtzioa E-Apsuren ateen sarraila zaintzea zen edo Enkiren tenplu edo bizilekuko atezainarena. Sekula ez dira bakoitza bere aldetik aipatzen.

Lahmu
Mesopotamiako mitologia
Ezaugarriak
Sexua	gizonezkoa
Familia
Aita	Apsu
Ama	Tiamat
Ezkontidea(k)	Lahamu (en)
Seme-alabak	Ansar eta Kisar
Anai-arrebak	Lahamu (en)

Belen hiriaren izenaren esanahia, jatorrian Beth-Lehem edo Bit-Lahmi, "Lahmu edo Lahamuren etxea" zen.