La Chunga
La Chunga, jaiotzaz Micaela Flores Amaya, (Marseilla, 1938) ijitoa, dantzaria, aktorea eta naif-margolari espainiarra da.[1][2]
| La Chunga | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Micaela Flores Amaya |
| Jaiotza | Marseilla, 1938 (85/86 urte) |
| Herrialdea |  Espainia  Frantzia |
| Lehen hizkuntza | gaztelania |
| Familia | |
| Familia | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea, margolaria eta dantzaria |
| Izengoitia(k) | La Chunga |
| Diskoetxea | Philips RCA Victor |
  | |
Biografia
Gurasoak Andaluziako emigrante ijitoak ziren Frantzian. Marseillan jaio zen, eta urtebete inguru zuenean, familia Bartzelonara itzuli zen. "Ca la Rosita"n hasi zen dantzatzen, El Paraleloko upeltegian. Garai hartako ijitoek oso ezaguna zuten lokal hori, eta hantxe egiten ziren festak eta dantzaldiak. Gero Bartzelonako hainbat tabernatan jarraitu zuen. Han aurkitu zuen Paco Rebések, kaleko emanaldi inprobisatuetako batean. Aitabitxia eta babeslea bihurtu zen, eta izen handiko dantzaria izan zen, eta Kondal Hiriko uneko irakasle onenaren babespean eramangzuen. Rebések bazekien Kataluniako norgehiagokaren dantza hori —zapata kenduta dantza egitea ematen zion ospea— ez zela nahikoa programa bat ixteko.
Ibilbidea
Blas de Otero, Rafael Alberti, José Manuel Caballero Bonald edo León Felipe bezalako idazleen eta Pablo Picasso, Salvador Dalí edo Francisco Rebés bezalako margolarien arte-musa izan zen, intelektualen irudi erakargarritzat hartu zutena. Berak bultzatu zuen pintatzera, eta Paris edo Madril bezalako hirietan azaldu zituen naïf estiloko lanak.
Pastora Imperiok 1956an kontratatu zuen dantzari gisa, eta, Ava Gardner-i esker, Hollywoodeko bi filmetan hartu zuen parte. Sullivan enpresaburuak Las Vegasen aurkeztu zuen, Estatu Batuetako hainbat telebista-programatan parte hartu zuen eta New Yorken eta Mexikon abestu zuen. Ordutik mundu osoko bira askotan parte hartu zuen eta hainbat filmetan parte hartu zuen, hala nola La cogida y la muerte filmean. José Luis Gonzalvo zinema-zuzendariarekin ezkondu zen, parte hartu zuen filmetako bateko zuzendariarekin, eta harekin hiru seme-alaba izan zituen: Curro, Luis eta Pilar.
Carmen Amaya (La capitaina) eta Dolores Amaya, (La Pescaílla) neskatila dantzarien lehengusina da.[3]
Filmografia partziala
- De espaldas a la puerta (1959), José María Forquérena.
- El último verano (1961), Juan Boschena.
- Ley de raza (1969), José Luis Gonzalvorena.
- Nosferatu a Venezia (Nosferatu, príncipe de las tinieblas, 1988), Augusto Caminitorena.
Sariak
- Madrilgo Círculo de Bellas Artes-eko Urrezko Domina.
- Sevillako Prentsa Elkartearen Urrezko Domina.
- Alacanteko Delfín txapelketa.
- Alacanteko Udalaren saria.
- Cidale de los Almendros saria.
