Lurreko Telebista Digital

Telebistaren lurreko transmisioa hainbat faktorek kaltetu dezakete: energiaren dispertsioak, itzalguneek eta oihartzunak eragiten dituzten islapenek. Transmisio analogikoan, arazo hauek elurra, zarata, irudi bikoiztuak, kolore urritasuna eta kalitate baxuko soinua eragiten dituzte. Transmisio digitalean, bestalde, seinalea kodetuta dagoenez, irudia osorik jasotzen da, baina hondale digitala gertatzen da: zirkuitu deskodetzaileetara heltzen den seinalea nahikoa ez denean, seinalea galtzen da. Seinale on bat jasotzeko, kalitate normaleko transmisio analogiko batek baino potentzia gutxiago behar du telebista digitalak.

Telebista emisio baten irudi, soinu eta datuak MPEG-2 (Moving Pictures Experts Group 2) formatu digitalean kodetzen dira. Transmititutako irudi eta soinuaren kalitatea, multiplex datu emariaren fluxuaren menpe dago.

Oihartzunen arazoa europar sisteman konpondu da COFDM (Coded Orthogonal Frequency Division Multiplexing) modulazioa erabiliz. LTDan, lortutako fluxu bitarra (irudia, soinua eta datuak kodetu ondoren), milaka eramaleen bidez trasmititzen da.

Datu bitarren fluxua, abiadura txikiko milaka azpifluxutan zatitzen da. Hau dela eta, bit-en iraupena handia da. Denbora erabilgarri batean emititzen da, ondoren, geldialdia doa. Denbora erabilgarri horretan, transmisore guztiak sinkronizatuta daude eta fluxu bitarraren bit zati bat, paraleloan emititzen da. Modu honetan, hiriguneetan, interferentziek potentzia eta heldutako seinale/zarata erlazioa hobetzen dute. Adibidez, hiriguneko eraikinek sortzen dituzten islapenek, seinaleak gainezarri eta honela, hauen potentzia eta soinu/zarata erlazioa hobetzen dute.

Gainera, kodeketa hau, akatsak aurkitu eta zuzentzeko gai da, nahiz eta seinalea leku desfaboragarri batean jaso.

MPEG-2 konprimaketa, galerak dituen konprimaketa mota da, beste modu batera esanda, emititu baino lehen bideo/soinu kalitatea txarragoa dela era digitalean, analogikoan baino. Hau dela eta, Lurreko Telebista Digitalak bermatzen diguna jasotako seinalearen kalitate hobea da, eta ez bideo/soinu kalitate hobea.

Gaur egun daukagun telebista analogikoaren teknologia dela eta, UHF kanal bakoitzeko programa bakar bat transmititu daiteke (kanalaren banda zabalera 6MHz, 7Mhz edo 8Mhz-ekoa izan daiteke). Gainera, emisio bat burutzen ari bada, aldameneko kanalak transmisio barik egon behar dira, interferentziak saihesteko.

Beste alde batetik, kodeketa digitalak UHF kanal bakar batean (20 Mbps inguru, gaur egungo Espainiako konfigurazioa dela eta) programa ugari kalitate digitalean (DVD baten antzekoa) transmititzeko aukera ematen digu. Aldi berean igorritako programa kopurua irudi eta soinu kalitatearen menpe dago. Gaur egunean bost programa emititzen dira UHF kanal bakoitzeko, nahiz eta normalean hauetatik lau soilik erabili. Bestalde, MPEG-2 kodeketaren malgutasunari esker, parametro hauek aldatzeko aukera dago edozein momentutan, ikuslea konturatu gabe. Ohiko UHF kanal batean emititzen diren lauzpabost emisio kanalen blokeak MUX (multiplex) izena hartzen du. MUX-aren fluxu bitarra osatzen duten kanalen multiplexazioa da. Kanal multiplexatu bakoitzaren fluxu-erlazioa erregulatu daiteke, hau da, kanal hauen kalitatea erregulatzeko gaitasuna dugu. Adibidez, fluxu altua jarri ahal zaio ordaindutako pelikula edo kirol ekitaldiari, eta fluxua murriztu MUX-a osatzen duten gainontzeko kanalei, emisio zabalekoak izatekotan. Sistema adimentsu batek MUX-a osatzen duten kanal bakoitzaren fluxua estimatzen du uneoro, eta banda zabalera handiagoa edo txikiagoa esleitzen dio beharraren arabera.

Kanal bakoitzean MPEG-2 fluxu bakarra emititzen da, eta honek bideo, audio eta datu anitzak eduki ahal ditu. Nahiz eta operadore batek baino gehiagok kanal multiplexatu bakarra partekatu, bakoitzak egokitzen zaion banda zabalera kudeatu dezake nahi dituen edukiak eskaintzeko. Adibidez, bideo fluxu bat, bi audio fluxu (bi hizkuntza ezberdin aldi berean) eta zenbaitatu fluxu (azpitituluak hizkuntza ezberdinetan, gorrentzako azpitituluak, partidu batean jokalarien estatistikak,...) emiti ditzake.

Informazio guzti hau erabiltzaileari heltzen zaio LTD hargailuak dituen aplikazioei esker. Aplikazio hauek MHP (Multimedia Home Platform) industria estandarra erabili ohi dute. Operadore bakoitzak nahi dituen zerbitzuak eskaintzen dituzten aplikazioak garatuko ditu, eta hauek LTD hargailuan instalatuko dira zerbitzu horiek erabili ahal izateko.

Aplikazio horietako bat EPG (Electronic Program Guide) edo Progamen Gida Elektronikoa da. Honek emisoreetatik programei buruzko informazioa eskuratu eta interpretatuko du, eta ondoren erabiltzaileari erakutsiko dio, programa grabatzeko aukera emanez, deskribapena ikustea ahalbidetuz,...

• Gutxienez lau kanal emititzea multiplex bakoitzean; operadore batek multiplexaren kontrol osoa daukanean ez da hori bete behar, kasu horretan nahi duen kanal kopurua emitituko du, irudi eta soinu betekizunak betetzen baditu (HDTV emisioak egiteko aukera egongo da).
• Multiplexaren emisio gaitasunaren % 20ko muga egongo da telebista kanalak ez diren emisioentzat. Adibidez, aplikazio interaktiboak eskaintzen dituzten kanalek ezingo dute % 20ko muga hau gainditu.
• Lurralde estaldura handitzeko betebeharra[3]:

•  % 80ko estaldura 2005 urte bukaerarako.
•  % 90eko estaldura 2008 urte bukaerarako.
•  % 95eko estaldura itzalaldi analogikoa heltzerako.

• Andorrako Printzerrian itzalaldi analogikoa 2007ko irailaren 25ean gertatu zen. Emisio digitalak bakarrik erabiltzen zituen lehen Europako herrialdea bilakatu zen, seinalean espazioa askatzeko asmoz.

• Suedian 2008ko otsailerako espero zen, nahiz eta 2005eko uda amaieran ezartzen hasi.

• Danimarkan oraindik ez dago data finkorik ezarrita, baina parlamentuko gehiengo batek lehenbaitlehen ezartzea nahi du, eta 2009 urterako espero da.

• Italian nahiz Finlandian helburu gisa dute 2006-2008 urte bitartean burutzea.

• Austria, Alemania, Malta eta Espainiak 2010 urtean jarri dute muga aldaketa egiteko.

• Belgika, Eslovenia, Eslovakia, Grezia, Hungaria eta Erresuma Batuan 2012 urtea baino lehenago egitea pentsatuta dute.

• Gainerako herrialdeek oraindik ez dute erabaki.

Momentu honetatik aurrera, beharrezkoa izango da sintonizatzaile digitala duen telebista bat izatea edo kanpoko LTD edo DVB-T sintonizatzailea, seinale digitala prozesatzeko eta telebistara bidaltzeko, azken hau ikus dadin.