Kisho Kurokawa

Kisho Kurokawa (japonieraz: 黒川 紀章, Kurokawa Kishō) (Kanie, Aichi, 1934ko apirilaren 8a - Tokio, 2007ko urriaren 12a) japoniar arkitektoa izan zen.

Kisho Kurokawa
(2006) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Kanie (en) , 1934ko apirilaren 8a
Herrialdea	Japoniar Inperioa  Japonia
Heriotza	Kawadachō (en) , 2007ko urriaren 12a (73 urte)
Hobiratze lekua	Baisō-in (en)
Heriotza modua	: bihotz-gutxiegitasuna pankreako minbizia
Familia
Aita	Miki Kurokawa
Ezkontidea(k)	Ayako Wakao
Anai-arrebak	ikusi Masayuki Kurokawa (en)
Hezkuntza
Heziketa	Kyotoko Unibertsitatea Tokioko Unibertsitatea Tōkai Junior and Senior High School (en)
Hizkuntzak	japoniera
Irakaslea(k)	Kenzo Tange
Jarduerak
Jarduerak	arkitektoa, pentsalaria, enpresaburua eta militante politikoa
Lan nabarmenak	ikusi Ōita Stadium (en) Toyota Stadium (en) Kuala Lumpur International Airport (en)
Jasotako sariak	ikusi Arte eta Letren zalduna Person of Cultural Merit  (2006) honorary doctor of Sofia University Japan Art Academy Prize Order of the cavalier of Madara Order of the Lion of Finland Friendship Award
Mugimendua	Metabolismoa
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa	Q11392729

Udaleko Arte Museoko sarrera, Nagoya

Tokion egin zituen arkitekturako ikasketak (1957). 1960an, Kenzo Tange eta Fumihiko Makirekin batera, Metabolistak izeneko talde bat sortu zuen. Talde hark filosofia- eta arkitektura-molde berritzailea bultzatzen zuen: tradizioa hausten saiatzen ziren, eta aldaketa erradikalak proposatzen zituzten. Dena dela, zenbait lan arrakastatsuren ondoren (EXPO 70, Osakan), taldea desegin egin zen. Lehen begi-kolpean Kurokawaren obrak arraroa, bitxia, zaila eta apetatsua eman dezake, baina ongi pentsatutako arkitektura da, esanahiz eta sinbolismoz betea. Ez dauka zerikusirik tradizionalismoarekin, eta ez du arkitektura-obraren osagarri izan daitezkeen beste adierazpen artistikoen laguntza ukatzen. Horren adibide argi bat Nagoyako Udaleko Arte Museoa da (1987). Museo horretan eta beste eraikin askotan, Kurokawak engawa kontzeptua erabiltzen eta ikertzen du; izen hori ematen zaio aldi berean publikoa eta pribatua den espazio mistoari. Baina Kurokawak tradizioa ukatzeaz gainera, arkitektura modernoa kritikatzen zuen. Haren ustez, arkitektura modernoa herri eta eskualde guztientzat unibertsala izan nahi zuen mendebaldeko arkitekturaren mendean zegoen, eta benetako arkitekturak eta kultura modernoak herrialde guztien kulturaren eta arkitekturaren elkar-hartzearen eta sintesiaren ondorio izan behar luke. Lan aipagarrienak: Nakagin Kapsula Dorrea (1972, Tokio); Arte Modernoko Museoa (1982, Urawa), Udaleko Arte Museoa (1987, Nagoya); Gaurko Artearen Museoa (1988, Hiroshima).