Kantabriako dukerria

Kantabriako dukerria (gaztelaniaz: Ducado de Cantabria; kantabrieraz: Ducau de Cantabria) Hispaniako iparraldean bisigodoek sortutako marka izan zen. Bertan marka sortzearen helburua baskoiak eta kantabriak zelatatzea zen.

Geografia eta historia

Dukerriaren hedapen zehatza ez da guztiz ezaguna baina, aditu gehienen arabera, egungo Kantabria, iparraldeko Gaztela eta Errioxa zituen barnean.

Bisigodoen konkista baino lehen hiri nagusi bi zituen:

Hiri biak 574an Leovigildok konkistatu eta suntsitu eta bere herritar gehienak erail zituen.

Hiri bien sarraskiaren oroitzapenak luzaro iraun zuen eskualdeko oroimenean: Braulio Zaragozakoa (631-651) apezpikuak Donemiliaga Kukulako Bizitza bere liburuan nola sainduak hiria bekatuengatik suntsituko zela profetizatu zuela azaldu zuen. Gainera, Nafarroako Kodesen esaten da Andre Mariaren monasterioa bilakatutako errefuxiatuek sortu zutela.

Petri Kantabriakoa Kantabriako bigarren dux eta Alfontso I.a Asturiaskoaren aita izan zen[1]. Petrik Perez leinuaren sortzailea ere izan zen.

Erreferentziak
  1. Codex Conciliorum Albeldensis seu Vigilanus-ek honela zioen: iste Petri Cantabriae ducis filius fuit

Kanpo estekak
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.